Η Ολλανδία «παγώνει» τις διεθνείς υιοθεσίες καθώς κυβερνητική επιτροπή βρήκε ότι ορισμένα παιδιά είχαν κλαπεί ή εξαγορασθεί από τους βιολογικούς τους γονείς σε υποθέσεις που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1960.

Η επιτροπή συστήθηκε ύστερα από τις πιέσεις αυξανόμενου αριθμού ενήλικων πλέον, υιοθετημένων παιδιών, που άρχισαν να αναζητούν τις ρίζες τους και συχνά έβρισκαν ότι τα πιστοποιητικά γέννησής τους είχαν παραποιηθεί ή χαθεί, ή ότι η υιοθεσία τους ήταν παράνομη. Η επιτροπή εξέτασε υιοθεσίες από το Μπαγκλαντές, τη Βραζιλία, την Ινδονησία και τη Σρι Λάνκα από το 1967 έως το 1998.

Σε κάποιες από τις δυσκολότερες υποθέσεις, βρέθηκε ότι παιδιά που υιοθετήθηκαν μέσω μεσαζόντων είχαν κλαπεί ή εξαγορασθεί υπό την απειλή βίας από τους βιολογικούς τους γονείς. Περίπου 40.000 παιδιά από 80 χώρες υιοθετήθηκαν από Ολλανδούς γονείς τον προηγούμενο μισό αιώνα. Η πρακτική αυτή εξασθένισε τα τελευταία χρόνια, με μόλις 145 παιδιά να υιοθετούνται το 2019.

Ο υπουργός Δικαιωμάτων Σάντερ Ντέκερ δήλωσε σήμερα ότι παρά τις μεταρρυθμίσεις «πολλά παραμένουν εκτός του οπτικού μας πεδίου» για κάποιες ξένες χώρες. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό θα είναι επώδυνο για κάποιους ανθρώπους, αλλά ας μην ξεχνάμε τον λόγο για την απόφαση αυτή: αναστέλλοντας τις υιοθεσίες, προστατεύουμε τα παιδιά και τους βιολογικούς τους γονείς. Το θετικό κλίμα γύρω από την υιοθεσία τον προηγούμενο αιώνα –με τη βασική ιδέα ότι κάνουμε καλό με την υιοθεσία– ίσως είναι μια εξήγηση, αλλά δεν είναι δικαιολογία».