Ακούμε ημέρες τώρα πως η κατάληψη της Μαριούπολης αποτελεί “κλειδί” για τους Ρώσους. Ποιοί είναι, όμως, οι λόγοι που οι Ρώσοι έχουν… εξαφανίσει από τον χάρτη με τους συνεχείς βομβαρδισμούς την ουκρανική πόλη;
“Η κατάληψη αυτής της πόλης-λιμάνι στη νότια Ουκρανία θα δημιουργήσει μια ασφαλή χερσαία σύνδεση με την προσαρτημένη από τη Ρωσία χερσόνησο της Κριμαίας στη Μαύρη Θάλασσα”, δήλωσε ο αναπληρωτής απεσταλμένος του Βλαντίμιρ Πούτιν για την ομοσπονδιακή περιφέρεια της Νότιας Ρωσίας, Κίριλ Στεπάνοφ. στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων “Ria Novosti”.
Και συνέχισε: “Μόλις ο ρωσικός στρατός θέσει υπό τον έλεγχό του τον αυτοκινητόδρομο M14, η Κριμαία θα συνδέεται με ασφάλεια με τις ανατολικές περιφέρειες του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ μέσω ενός διαδρόμου μεταφορών”.
Μεγάλο μέρος του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ ελέγχεται από αυτονομιστές που υποστηρίζονται από τη Ρωσία, οι οποίοι έχουν επεκτείνει τα εδάφη υπό τον έλεγχο τους.
Ο αυτοκινητόδρομος M14 εκτείνεται από την Οδησσό στη νοτιοδυτική Ουκρανία ως την Μαριούπολη και από εκεί πέραν των ρωσικών συνόρων ως τη μεγάλη πόλη Ροστόφ επί του Ντον.
Η Ουκρανία είχε κλείσει τις σιδηροδρομικές γραμμές με την χερσόνησο μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 από τη Ρωσία. Ο Στεπάνοφ σημείωσε ότι ο οδικός άξονας για την Οδησσό επίσης θα ξανανοίξει σύντομα.
Τι ανέφερε το “BBC”
Σε πρόσφατη ανάλυση που είχε κάνει το “BBC” είχε υποστηρίξει με τη σειρά του τούς λόγους που η Μαριούπολη είναι τόσο σημαντική για τον Ρώσο πρόεδρο.
“Πρώτον, εξασφάλιση χερσαίας γέφυρας μεταξύ Κριμαίας και Ντονμπάς που θα το δουν ως μεγάλη στρατηγική επιτυχία. Δεύτερον, στραγγαλισμός της ουκρανικής οικονομίας. Η πόλη είναι βασικός εξαγωγικός κόμβος για τον χάλυβα, τον άνθρακα και το καλαμπόκι της Ουκρανίας που προορίζονται για πελάτες στη Μέση Ανατολή και όχι μόνο. Τρίτον, εύκολη προπαγάνδα από τη ρωσική πλευρά. Εάν, η Ρωσία καταφέρει να συλλάβει ζωντανούς κάποιους μαχητές του Τάγματος του Αζόφ είναι πιθανό ότι θα τους βάλουν να κάνουν παρέλαση στα ελεγχόμενα από το ρωσικό κράτος μέσα ενημέρωσης, ως μέρος του συνεχιζόμενου πολέμου πληροφοριών για να δυσφημήσουν την Ουκρανία και την κυβέρνησή της. Και τέλος, τόνωση ηθικού. Θα επέτρεπε στο Κρεμλίνο να δείξει στους πολίτες -μέσω των κρατικά ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης- ότι η Ρωσία πετυχαίνει τους στόχους της και σημειώνει πρόοδο”.
