Γράφει ο Νίκος Μπάρδης, πρώην Διευθ. VEOLIA, πρώην Διευθ. Συμβούλου ΕΥΔΑΠ
Το υπό κατασκευή τζαμί Eyyub Sultan στο Στρασβούργο, την πόλη στην καρδιά της Ευρώπης, θα είναι το μεγαλύτερο της Γηραιάς Ηπείρου.
Το έργο θα κοστίσει το μη ευκαταφρόνητο ποσόν των 32 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά θα περιέχει και λίγο «οικολογία», εφόσον ο Δήμος του Στρασβούργου (κυβερνάται από τους οικολόγους) θα συνεισφέρει στην χρηματοδότηση του με 2,5 εκατομμύρια ευρώ.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να εξηγήσουμε το καθεστώς των θρησκειών, τόσο στην Γαλλία, όσο και στην περιοχή της Αλσατίας, όπου βρίσκεται η πόλη του Στρασβούργου.
Σε όλη την γαλλική επικράτεια, ισχύει ο αποκαλούμενος «λαϊκός» νόμος (laïcité στα γαλλικά – ο όρος δεν μεταφράζεται με απόλυτη ακρίβεια) του 1905, βάσει του οποίου το επίσημο γαλλικό κράτος, δεν αναγνωρίζει και δεν συνδέεται με καμία απολύτως θρησκεία (έτσι δεν συμμετέχει σε οποιαδήποτε χρηματοδότηση τόπων λατρείας).
Οι Γάλλοι πολίτες έχουν δικαίωμα, αν το επιθυμούν, να εξασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, χωρίς το κράτος να έχει την παραμικρή ανάμειξη. Έτσι π.χ. οι καθολικοί ιερείς δεν έχουν επίσημο κρατικό μισθό, αλλά πληρώνονται από τις προσφορές των πιστών.
Ο νόμος αυτός δεν ισχύει στην Αλσατία, όπου αναγνωρίζονται τέσσερις θρησκείες: η Καθολική, η Ιουδαϊκή, η Λουθεριανή και η Καλβινική (εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν μουσουλμάνοι στην Γαλλία).
Το ειδικό θρησκευτικό καθεστώς αυτό, καθιερώθηκε το 1802, με την σύμβαση που υπέγραψε ο Ναπολέοντας Βοναπάρτης με τον Πάπα Πίο VII το 1801, ενώ ιερείς και ραβίνοι στην Αλσατία, μισθοδοτούνται ως δημόσιοι λειτουργοί.
Στην ιδιαιτερότητα αυτή πατούν οι δημοτικοί άρχοντες του Στρασβούργου, για να συνεισφέρουν στην χρηματοδότηση του έργου, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το τι ακριβώς αντιπροσωπεύει για την Τουρκία, το γιγαντιαίο τζαμί.
Το σκέφτηκαν καλά, ότι πρόκειται για την τουρκική Αψίδα του Θριάμβου, στην εκστρατεία των νέο-Οθωμανών για την κατάκτηση της Ευρώπης, μια ακόμα πρόοδο στην παγκόσμια πολιτική και θρησκευτική (μουσουλμανική) ηγεμονική φιλοδοξία του Erdogan.
Ο Προφήτης είχε προβλέψει την πτώση της Ρώμης, παγκόσμιο σύμβολο του Χριστιανισμού. Μέχρι να υλοποιηθεί ( !!! ) αυτό το ισλαμικό όνειρο, το νέο τζαμί θα γίνει το Βατικάνο του Ισλάμ των αδελφών μουσουλμάνων, σε γαλλικό έδαφος στην καρδιά της Ευρώπης.
Αυτή είναι η στρατηγική της Τουρκίας, η οποία χρηματοδοτεί την κατασκευή τεράστιων τζαμιών στην Ευρώπη, μέσω του Κεντρικού Γραφείου Θρησκείας (Dinayet) με 120.000 ενεργούς ιμάμηδες, υπό την διεύθυνση του Ali Erbas, του ιμάμη με την χατζάρα στο χέρι, που ηγήθηκε της προσευχής στην Αγία Σοφία στις 24 Ιουλίου του 2020.
Στο τελευταίο του βιβλίο «Ο Προφήτης και η Πανδημία», ο γάλλος συγγραφέας Gilles Kepel, μελετητής και ειδικός του αραβικού κόσμου και του Ισλάμ, εξηγεί την βούληση του Erdogan να εγκαταστήσει το τζαμί σε γαλλικό έδαφος: «Τρέφει ένα απόλυτο μίσος για την Γαλλία, την χώρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης. Την ταυτοποιεί με τον νόμο ανεξιθρησκείας του 1905 ( laïcité ), της χρεώνει την επιρροή στην νεολαία και καίγεται από το πάθος του, να την εξαφανίσει». Φρικιαστική αποκρυπτογράφηση, για την κατανόηση των ισορροπιών στην Μέση Ανατολή.
Οι οικολόγοι του Δήμου του Στρασβούργου, γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Erdogan είναι ο πρώτος την τάξη «Θυμωμένος Εργολάβος» (πάντα σύμφωνα με τον Kepel), ο οποίος κατηγορεί με λεκτική βιαιότητα τη ισλαμοφοβία των Γάλλων.
Έχουν ακούσει τις φοβερές κατηγορίες και ύβρεις του Σουλτάνου, στο πρόσωπο του Προέδρου Macron, τον οποίο χαρακτήρισε «διανοητικά άρρωστο» και του συνέστησε να πάει για ψυχιατρική εξέταση. Τον έχουν ακούσει να λέει κατά τις περιοδείες του, ότι οι Γάλλοι υπήκοοι τουρκικής καταγωγής, πρέπει να υπακούουν στους νόμους της Τουρκίας, πριν από αυτούς της Γαλλίας.
Έχουν πληροφορηθεί ότι ο νέο-Οθωμανός ηγέτης, δέχθηκε στην Τουρκία του Αδελφούς Μουσουλμάνους, που απέλασε από την Αίγυπτο ο Στρατηγός Al-Sissi, καθώς και ότι χρηματοδοτεί τις πολυάριθμες οργανώσεις αυτών, παντού στην Ευρώπη.
Γνωρίζουν τις στενές σχέσεις του τουρκικού καθεστώτος με τους βάρβαρους του Ισλαμικού κράτους, όπως και τις συνεχείς επιθέσεις του Erdogan στις δημοκρατικές ελευθερίες έκφρασης, τόσο στην χώρα του, όπως και έξω από αυτήν, όπως το πρόσφατο κατηγορητήριο θανάτου στους δημοσιογράφους του Charlie Hebdo, για τις καρικατούρες του Προφήτη.
Τότε γιατί συνηγορούν στην κατασκευή του τζαμιού, χρηματοδοτώντας το, άσχετα αν είναι νόμιμο ή όχι (οι γνώμες των ειδικών διίστανται);;
Το θέμα έχει προξενήσει τεράστια συζήτηση στην Γαλλία και ο ίδιος ο Πρόεδρος Macron, ύψωσε το ανάστημα του εναντίον του έργου, λέγοντας ότι έστω και αν είναι νόμιμο, είναι «αντιπατριωτικό».
Ας μην ξεχνούν οι δημοτικοί άρχοντες του Στρασβούργου, ότι ο δικός τους Πρόεδρος, ήταν εκείνος που, σχεδόν μόνος του, αντιστάθηκε σθεναρά σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, στους αποικιοκρατικούς νέο-οθωμανικούς πολέμους της Τουρκίας, στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Λιβύη και μέχρι την Αρμενία.
Η οποιαδήποτε εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση με αυτόν, δεν αναιρεί την γενναία συμπεριφορά του έναντι των τουρκικών προκλήσεων και δεν δικαιολογεί την ανεύθυνη συμπεριφορά τους στο θέμα του τζαμιού.
Επίσης, καλό θα ήταν να μην ξεχνούν, την μοίρα των Τούρκων συναδέλφων τους, αυτών που αρχικά στήριξαν τον Erdogan, θεωρώντας τον υπέρμαχο της θρησκευτικής και πνευματικής ελευθερίας, σαν διάδοχο του Atatürk, πριν να βρεθούν πίσω από τα σίδερα των τουρκικών φυλακών.
