Ο Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, Βίκτωρ Ουγκώ, θεωρείται εξέχουσα προσωπικότητα και ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού. Τα έργα του σπουδαία με κορυφαίο “Οι Άθλιοι”. Και ποιός δεν έχει διαβάσει γι`αυτό το αριστούργημα και για τα βαθιά νοήματά του.
Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα μυθιστορήματα του 19ου αιώνα.
Μελετά το πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους οι ζωές των Γάλλων χαρακτήρων. Εστιάζει στις προσπάθειες ενός πρώην καταδίκου- Γιάννη Αγιάννη- ο οποίος προσπαθεί να επανεντάξει τον εαυτό του στην κοινωνία, καθώς και το πώς επιδρούν οι πράξεις του ήρωα για χάρη της κοινωνικής αναγνώρισης.
Εξετάζεται η φύση του καλού και του κακού, ο νόμος σε μια εκτεταμένη ιστορία, που περιλαμβάνει ποικίλα θέματα. Ανάμεσά τους είναι η ηθική, η φιλοσοφία, ο νόμος, η θρησκεία, η ιστορία της Γαλλίας, η αρχιτεκτονική του Παρισιού, η πολιτική, ο έρωτας και η αγάπη μέσα στην οικογένεια.
Πηγή έμπνευσης για τον Ουγκώ, αποτέλεσε ένα υπαρκτό πρόσωπο, ο Ευγένιος Βιντόσκ, ο οποίος είχε ταυτόχρονα δύο ιδιότητες:του αστυνομικού και του εγκληματία.
Ο ίδιος, θέλοντας να παρουσιάσει το βιβλίο του, γράφει στο οπισθόφυλλο:
“…`Οι Άθλιοι` γράφτηκαν για όλα τα έθνη. Δεν ξέρω αν θα διαβαστούν απ` όλους, όμως εγώ για όλους τούς έγραψα. (…) Όπου ο άνθρωπος ζει αμόρφωτος και απελπισμένος, όπου η γυναίκα πουλάει το κορμί της για μια μπουκιά ψωμί, όπου το παιδί υποφέρει από αγραμματοσύνη κι από έλλειψη παιδείας, το βιβλίο των “Αθλίων” χτυπά την πόρτα φωνάζοντας δυνατά:
-Ανοίξτε μου! Έρχομαι για σας!
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο klik.gr
