Ένας χρόνος χωρίς τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Ήταν 16 Σεπτεμβρίου 2021 όταν έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του θρυλικού Ντούντα σε ηλικία 78 ετών, η οποία βύθισε το πένθος το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Πριν από έναν χρόνο πέθανε ο “σοφός”, όπως τον είχε βαφτίσει κάποτε ειρωνικά ο Παναγιώτης Φασούλας όταν συνυπήρξαν στον ΠΑΟΚ, σε ένα προσωνύμιο που τελικά, καθιερώθηκε. Ο Ίβκοβιτς ήταν ένας άνθρωπος που σημάδεψε το ευρωπαϊκό – αλλά και το ελληνικό – μπάσκετ με την φιλοσοφία του και τον τρόπο που προσέγγιζε το άθλημα της καλαθοσφαίρισης, αλλά και την ίδια την ζωή, ένας προπονητής που ανέδειξε σπουδαίους παίκτες και έφτιαξε σπουδαίες ομάδες,
Οι επιτυχίες του σε εθνικό επίπεδο με την Γιουγκοσλαβία – και αργότερα με την Σερβία – αλλά και σε συλλογικό επίπεδο, όπου είχε ως μεγαλύτερα παράσημα τις δύο κατακτήσεις της EuroLeague ως προπονητής του Ολυμπιακού (1997 και 2012)
Οι δέκα επικές ατάκες του Ντούσαν Ίβκοβιτς: “Τι είστε εσείς κύριε, πανεπιστήμονας του μπάσκετ;”
1. Οταν ο Ντούντα έκλαψε για τον Μητροπάνο: “Η φιλία του Δημήτρη Μητροπάνου για μένα θα μείνει όσο είμαι κι εγώ”.
2. “Ο Γιαννάκης δεν ήθελε να παίζει με τον Τεόντοσιτς επειδή είναι αργός στα πλάγια βήματα. Είπα στους προέδρους του Ολυμπιακού ότι ο Τεόντοσιτς είναι αργός στην πλάγια κίνηση, επειδή έχει μεγάλα αρχ…ια και δυσκολεύεται να τα μεταφέρει από την μία πλευρά στην άλλη”.
3. “Με τον Νίκο Γκάλη λοιπόν, πιστεύω ότι είχα την καλύτερη σχέση. Τον δεύτερο χρόνο, που εμείς κερδίσαμε όλες τις ομάδες, μια στιγμή μουτρωμένος κάτι είπε. Του λέω “τι έγινε ρε φίλε; Τι πρόβλημα έχεις; Μετά έμαθα ότι μου έκαναν ένα φοβερό πόλεμο από έξω. Ένας από τους κορυφαίους σε αυτό τον πόλεμο ήταν ο Πάρης Καλημερίδης. Εδώ να σου πω ότι μετά από χρόνια, σε μια εκδήλωση στον Μαντουλίδη, είχε ζητήσει δημόσια συγγνώμη από μένα, για όλα όσα έκανε εναντίον μου. Λίγοι άνθρωποι είχαν δεχτεί τέτοιο πόλεμο απ’ έξω”.
4. Σε ερώτηση δημοσιογράφου στην πρώτη του θητεία στον Ολυμπιακό: “Τι είστε εσείς κύριε, πανεπιστήμονας του μπάσκετ;”.
5. Κάποια στιγμή σε ημίχρονο αγώνα του Ολυμπιακού στη EuroLeague, είχε πει έξαλλος στους παίκτες του: “Δεν θα με γ@μ&%τε εσείς, εγώ θα σας γ@%&σω”.
6. Στην τελευταία μεγάλη του συνέντευξη στο SPORT24, είχε πει για τον Παναγιώτη Φασούλα: “Αν ο Φασούλας δούλευε περισσότερο, πιστεύω θα πήγαινε στο ΝΒΑ και μάλλον θα γινόταν ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών στην Ελλάδα”.
7. Σε ένα άλλο σημείο, είχε αναφέρει για τον χαμένο τελικό του ΠΑΟΚ το 1993 από τη Ρεάλ Μαδρίτης: “Χάσαμε τον αγώνα και θυμάμαι ότι στα αποδυτήρια μόνο ένας παίκτης σηκώθηκε όρθιος και μίλησε, ήταν ο Τζον Κόρφας. Με το που μπήκα, σηκώθηκε, χτύπησε το χέρι στο στήθος του και είπε ‘εγώ φταίω'”.
8. Για τον Ολυμπιακό είχε πει: “Ο Ολυμπιακός κυλάει στο αίμα μου. Το τονίζω αυτό. Κυλάει στο αίμα μου”.
9. Όταν είχε απομακρύνει τον Ουίλι Άντερσον του Ολυμπιακού και είχε ερωτηθεί σχετικά, καθώς είχε “γλυκό” σουτ, η απάντησή του ήταν αποστομωτική: “Γλυκιά είναι και η τούρτα αλλά δεν παίζει μπάσκετ”.
10. Σε ένα ματς του Ολυμπιακού είχε απογοητευτεί από την ομάδα του. “Εχω δοκιμάσει τα πάντα”, φωνάζει δυνατά και ο Δημήτρης Παπανικολάου τού απαντάει χρησιμοποιώντας μια πετυχημένη διαφήμιση της εποχής: “Με ultrex λούστηκες”.
Ολυμπιακός για Ντούσαν Ίβκοβιτς: «Θυμόμαστε και τιμάμε τη μνήμη σου αυτή τη μέρα»
Η ΚΑΕ Ολυμπιακός ανέβασε στα social media ένα συγκινητικό ποστ στη μνήμη του Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος “έφυγε” από τη ζωή μια μέρα σαν σήμερα, το 2021.
«Σε θυμόμαστε και σε τιμάμε αυτήν τη μέρα, έναν χρόνο αφότου ο κόσμος αυτός έχασε έναν σπουδαίο δάσκαλο και μία τεράστια μπασκετική προσωπικότητα. Αναπαύσου εν ειρήνη δάσκαλε, δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ» αναγράφει το ποστ του Ολυμπιακού, που συνοδεύτηκε με τη φωτογραφία του Ντούντα.
Όταν ο Ομπράντοβιτς αποχαιρετούσε τον Ίβκοβιτς
Αναλυτικά η συγκινητική ομιλία του «θρυλικού» προπονητή, στη συνάντηση προς τιμήν του Ντούσαν Ίβκοβιτς στο Κοινοβούλιο του Βελιγραδίου:
«Αγαπητοί μου φίλοι, εκ μέρους της οικογένειάς μου θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που ήρθατε για να αποτίσετε φόρο τιμής με βαθύτατο σεβασμό στον αγαπητό μου κουμπάρο, Ντούσαν “Ντούντα” Ίβκοβιτς. Ευχαριστώ τον μεγάλο αριθμό ανθρώπων που με κάλεσαν και ήλθαν για να εκφράσουν τα συλλυπητήριά τους· ο άνθρωπος που ήταν τα πάντα για εμένα, έφυγε. Προπονητής, μέντορας, δάσκαλος, κουμπάρος, φίλος. Δε θα ήθελα να μιλήσω για τον “Ντούντα” με την ιδιότητά του ως προπονητή, αυτό είναι κάτι που πρόκειται να το κάνει σήμερα ο κάθε άνθρωπος με τον οποίο συνεργάστηκαν».
«Η κληρονομιά του είναι τεράστια, μόρφωσε και καλλιέργησε έναν τεράστιο αριθμό παικτών· ήμουν ανάμεσά τους. Γνωριστήκαμε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και η πρώτη μας συνεργασία ήταν όταν με κάλεσε να παίξω στην εθνική ομάδα το 1988. Το γεγονός ότι ήμουν παίκτης του “Ντούντα”, αποτελούσε κάτι απερίγραπτα σημαντικό για εμένα. Μου έδειξε μεγάλη εμπιστοσύνη, διότι ήμουν ο μεγαλύτερος από εκείνη τη γενιά αρκετών ταλαντούχων παικτών· το χιούμορ του ήταν καταπληκτικό, ήξερε πώς να διαχειριστεί τη σχέση προπονητή–παίκτη. Ήταν ένα μεγάλο σχολείο που εγώ, ως προπονητής, δεν το έχω ξεχάσει εδώ και τριάντα χρόνια».
