Η Αμερική ήταν ένα έθνος διχασμένο, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να κατασκευάσει το διαστημικό τηλεσκόπιο «James Webb» σε μια ρεπουμπλικανική πολιτεία και να το δοκιμάσει σε μια δημοκρατική.  

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ρωσία αψιμαχούσαν πέρυσι για την Ουκρανία και άλλα ζητήματα, αλλά οι επιστήμονες κι από τις δύο πλευρές θα επωφεληθούν από τις ανακαλύψεις, οι οποίες θα μπορούσαν σύντομα να καταστούν εφικτές.  

Και ενώ η πανδημία ανατάραξε τις αλυσίδες εφοδιασμού, κανένα lockdown δεν θα μπορούσε να εκτροχιάσει τη διαδρομή του τηλεσκοπίου προς τα αστέρια: Τα εξαρτήματα συναρμολογήθηκαν σε πολλές χώρες και δοκιμάστηκαν στην Αμερική. Η τελική κατασκευή μεταφέρθηκε στη Γαλλική Γουιάνα, όπου γίνει η εκτόξευση προς το διάστημα στις 25 Δεκεμβρίου.  

Κατά κάποιο τρόπο, το διαστημικό τηλεσκόπιο «James Webb» αφηγήθηκε μια ιστορία που σπάνια ακούγεται αυτές τις μέρες: Την ιστορία των εθνών που συνενώνονται για ένα κοινό όραμα. Σε μια εποχή που οι χώρες διχάζονται για την κλιματική αλλαγή, τη μετανάστευση και την Covid-19, το διαστημόπλοιο, το οποίο εκτοξεύτηκε για να αναζητήσει κατοικήσιμους πλανήτες και να αναζητήσει τα πιο μακρινά αστέρια και γαλαξίες, αποτέλεσε μια ισχυρή υπενθύμιση ότι η διεθνής συνεργασία σε μεγάλης κλίμακας έργα είναι ακόμα εφικτή.  

«Πάντα έβλεπα το διάστημα ως μια περιοχή όπου συνεργαζόμαστε, σε όλες τις δύσκολες στιγμές», δήλωσε ο Martin Barstow, καθηγητής αστροφυσικής και διαστημικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Leicester στην Αγγλία, ο οποίος επέβλεπε το κέντρο ελέγχου του τηλεσκοπίου στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ.  

Με τη συνεργασία όμως, ήρθε και ο ανταγωνισμός. Η Κίνα, η οποία δεν συμμετείχε στο έργο, σκοπεύει να εκτοξεύσει το δικό της διαστημικό τηλεσκόπιο. Συνεργάζεται επίσης, με τη Ρωσία σε αποστολές.  

H σύλληψη της ιδέας και η εκτόξευση του τηλεσκοπίου

Ωστόσο, η σύλληψη της ιδέας και η εκτόξευση του τηλεσκοπίου, η οποία χρειάστηκε περισσότερα από 30 χρόνια, συνεπάγονταν όχι μόνο τη συνεργασία επιστημόνων από όλο τον κόσμο, αλλά και την κατανομή του κόστους των 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το διαστημικό τηλεσκόπιο «James Webb¬ ήταν μια κοινή επιχείρηση της NASA, της Καναδικής Διαστημικής Υπηρεσίας και της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας -το μεγαλύτερο και πιο ακριβό διαστημικό παρατηρητήριο που κατασκευάστηκε ποτέ.  

Παρόλο που οι αναταραχές και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού άλλαξαν το πολιτικό τοπίο, καμία από αυτές δεν επηρέασε το project του τηλεσκοπίου. Άλλωστε, υπερπήδησε τόσο την άνοδο του Donald J. Trump στην Αμερική όσο και την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.  


Όταν η πανδημία έφερε τις ταξιδιωτικές απαγορεύσεις, Γερμανοί επιστήμονες έπρεπε να βρουν τρόπο να δοκιμάσουν εξ αποστάσεως τμήματα του τηλεσκοπίου, τα οποία βρίσκονταν στο Redondo Beach της Καλιφόρνια.  

«Ερχόμουν συχνά στο Λος Άντζελες και τότε ξαφνικά δεν μπορούσες να το κάνεις αυτό» θυμάται ο Oliver Krause από το Ινστιτούτο Αστρονομίας Max Planck στη Γερμανία.  

Άλλα τμήματα του τηλεσκοπίου, όπως η ηλιακή ασπίδα, κατασκευάστηκαν στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα.  

Οι άλλοι μάς βλέπουν από τα αστέρια; Ο Michaël Gillon, ένας Βέλγος αστροφυσικός που αναζητά σημάδια ζωής σε άλλους πλανήτες, φτιάχνει την ομάδα, η οποία μπορεί μια μέρα να έχει την  απάντηση.  

Ο κύριος Gillon έχει  ανακαλύψει επτά πλανήτες στο μέγεθος της Γης στο αστρικό σύστημα Trappist-1, στον αστερισμό του Υδροχόου. Για να μελετήσει πλήρως το Trappist-1, συγκέντρωσε μια ομάδα περισσότερων από 100 επιστημόνων από χώρες, όπως το Μαρόκο, η Ιαπωνία και η Ολλανδία.  

Υπολόγισε την πιθανή επίπτωση της εύρεσης ζωής στον κόσμο σε μια εποχή που η κλιματική αλλαγή και οι ασθένειες φαίνεται να απειλούν το συλλογικό μας μέλλον.  

«Δεν θα έλυνε όλα τα προβλήματά μας», εξήγησε. «Εξακολουθώ να πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που θα έφερνε μια μαγεία και την αίσθηση του να είσαι άνθρωπος».