Ήταν 3 Νοεμβρίου του 1507, όταν ο σύζυγος της Λίζα Γκεραρντίνι – ένας πλούσιος έμπορος από τη Βενετία, Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο- μισθώνει τις υπηρεσίες του θρυλικού Λεονάρντο Ντα Βίντσι, για να ζωγραφίσει το πορτρέτο της γυναίκας του. Ο Ιταλός μετρ, δημιουργεί το χαμόγελο που θα μείνει στην ιστορία. Αυτό της “Μόνα Λίζα”…
Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Πρόκειται για μια ελαιογραφία σε ξύλο λεύκης, που ολοκληρώθηκε μέσα στη χρονική περίοδο 1503-1519. Αποτελεί ιδιοκτησία του Γαλλικού κράτους, και εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Ο πίνακας (διαστάσεων 77 εκ. × 53 εκ.) απεικονίζει μία καθιστή γυναίκα, τη Λίζα ντελ Τζιοκόντο. Για την αινιγματική έκφραση του προσώπου έχουν χυθεί τόνοι μελάνης. Δεν θεωρείται, λοιπόν, τυχαία το πιο διάσημο έργο ζωγραφικής.
Μια άποψη μελετητών, είναι ότι η Λίζα ντελ Τζιοκόντο ήταν το αντικείμενο μιας άλλης προσωπογραφίας, και εντοπίζουν τουλάχιστον άλλους τέσσερις πίνακες στους οποίους αναφέρεται ο Βασσάρι αποκαλώντας τους Μόνα Λίζα.
O Sigmund Freud υποστήριζε πως το μειδίαμα της Μόνα Λίζα ήταν αποτέλεσμα ανάκλησης ανάμνησης της μητέρας του διάσημου ζωγράφου.
Οι προτάσεις για την ταυτότητα της γυναίκας του πορτρέτου… Πολλές… Η μητέρα του Λεονάρντο Κατερίνα,η Isabella από τη Νάπολη,η Cecilia Gallerani,η Costanza d`Avalos, Δούκισσα της Francavilla, η Isabella d`Este, η Pacifica Brandano or Brandino, η Isabela Gualanda, η Caterina Sforza… Ακόμα και ο ίδιος ο Λεονάρντο! Αν και όλα αυτά τα χρόνια οι εικασίες για το ποιο είναι τελικά το πρόσωπο του πορτρέτου δεν σταματούν… Τώρα πια, οι απόψεις των ιστορικών της τέχνης δείχνουν πως συγκλίνουν στην ιδέα ότι ο πίνακας απεικονίζει τη Λίζα ντελ Τζιοκόντο.
Ο διάσημος ζωγράφος ξεκινά να ζωγραφίζει τη Μόνα Λίζα το έτος 1503 ή το 1504 στη Φλωρεντία, παρ` όλο που αυτές οι ημερομηνίες δεν συμπίπτουν με την ημερομηνία που ο Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο παρήγγειλε το πορτέτο της συζύγου στον Λεοναρντο, δηλαδή στις 3 Νοεμβρίου 1507.
