search

ΚΟΣΜΟΣ

Μια σαύρα γκέκο πίσω από τη δημιουργία του πιο ικανού ρομποτικού χεριού farmHand

Όμοια με τα δάχτυλα των ποδιών μιας σαύρας γκέκο, η ρομποτική λαβή είναι ταυτόχρονα επιδέξια και δυνατή.

romporikoxerifarmHand

Μπορεί να έχετε δει μια ρομποτική λαβή να μαδάει επιδέξια ένα αυγό ή να κρατά ομαλά μια μπάλα μπάσκετ αλλά, σε αντίθεση με τα ανθρώπινα χέρια, μια λαβή είναι απίθανο να μπορεί να κάνει και τα δύο καλά.

Ο Wilson Ruotolo, πρώην μεταπτυχιακός φοιτητής στο Εργαστήριο Βιομιμητικής και Δεξιοτεχνικής Χειρισμού και Διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ σημειώνει ότι, «Θα δείτε τα ρομποτικά χέρια να κάνουν μια δυνατή και με ακρίβεια λαβή και εν συνεχεία να θεωρείται δεδομένο ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα στο ενδιάμεσο».

«Αυτό ωστόσο που θέλαμε να αντιμετωπίσουμε,» είπε ο Wilson, «είναι πώς να δημιουργήσουμε λαβές που να είναι επιδέξιες και δυνατές ταυτόχρονα».

Ως αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας προέκυψε το «farmHand» ή ελληνιστί «Αγροτοχέρι».

Πρόκειται για ένα ρομποτικό χέρι που αναπτύχθηκε από τους μηχανικούς του Στάνφορντ, Wilson Ruotolo και Dane Brouwer, αμφότερους αποφοίτους του Biomimetics and Dextrous Manipulation Lab.

Στις δοκιμές τους, οι ερευνητές αποδεικνύουν ότι το farmhand είναι ικανό να διαχειρίζεται μια ευρεία γκάμα αντικειμένων συμπεριλαμβανομένων ωμών αυγών, τσαμπιά σταφυλλιών, πιάτα, κανάτες με υγρά, μπάλες του μπάκσετ ακόμη και γωνιακούς τροχούς.

Όμοια με τα δάχτυλα των ποδιών μιας σαύρας γκέκο, της μικρής αυτής σαύρας που υπάρχει στο ζωικό βασίλειο και της οποίας τα άκρα καταφέρνουν ένα ισχυρό κράτημα μέσω μικροσκοπικών πτερυγίων, έτσι και το αγροτοχέρι.

Όταν έρχονται σε πλήρη επαφή με μια επιφάνεια, αυτά τα πτερύγια των άκρων του γκέκο δημιουργούν μια ασθενή διαμοριακή δύναμη που προκύπτει από ανεπαίσθητες διαφορές στις θέσεις των ηλεκτρονίων στο εξωτερικό των μορίων.

Ως αποτέλεσμα, οι επαφές των άκρων τους μπορούν να πιάσουν δυνατά αλλά απαιτούν ελάχιστη πραγματική δύναμη για να το κάνουν.

Κάτω από τις επαφές, τα δάχτυλα του farmHand είναι κατασκευασμένα από πτυσσόμενη δομή νευρώσεων που λυγίζει με μικρή δύναμη.

Ανεξάρτητα από τη θέση ή τη γωνία επαφής, οι νευρώσεις λυγίζουν σταθερά έτσι ώστε να εξασφαλίζονται ίσες δυνάμεις στις επαφές/μαξιλαράκια και να αποφεύγεται η πρόωρη ολίσθηση οποιουδήποτε μεμονωμένου αντικειμένου.

Διαβάστε ακόμη: