Σώθηκε από τη φωτιά, αλλά βρέθηκε… στο «μάτι του κυκλώνα». Ο λόγος αφορά το πειραματικό μελισσοκομείο που εγκαταστάθηκε στα τέλη του 2024 στο Ινστιτούτο Μεσογείων Δασικών Οικοσυστημάτων του ΕΛΓΟ «Δήμητρα», σε χώρο που παραχωρείται από το ΕΚΠΑ. Η πρόσφατη πυρκαγιά, που ξέσπασε στις 28 Ιουλίου στους πρόποδες του Υμηττού, αποκάλυψε την ύπαρξη αδήλωτων μελισσιών εντός του πανεπιστημίου, τα οποία ανήκουν σε ιδιώτες.

Η υπεύθυνη του πειραματικού μελισσοκομείου, Σοφία Γούναρη, αναφέρει στην «Καθημερινή» ότι η φωτιά δεν έφτασε κοντά στα μελίσσια, δεν υπήρξαν καμένες κυψέλες και δεν υπήρξε κίνδυνος για το προσωπικό. Παρ’ όλα αυτά, το ΕΚΠΑ απέστειλε εξώδικο ζητώντας την άμεση απομάκρυνση των μελισσιών, παρά το γεγονός ότι υπήρχε μνημόνιο συνεργασίας για την εγκατάστασή τους για εκπαιδευτικούς και ερευνητικούς σκοπούς. Το πανεπιστήμιο είχε φροντίσει για την πυρασφάλεια και την παροχή νερού στον χώρο.

Η κυρία Γούναρη σημειώνει ότι όταν ξέσπασε η φωτιά βρισκόταν εκτός Αθήνας και ότι η φροντίδα του μελισσοκομείου έχει γίνει κυρίως από εκείνη. Η πυροσβεστική εντόπισε επίσης άλλα δύο μελισσοκομεία βαθύτερα στο δάσος, τα οποία ήταν αδήλωτα και χωρίς σήμανση, γεγονός που καθιστά κρίσιμη την παρακολούθησή τους για την υγεία των μελισσών και την αντιμετώπιση ασθενειών, όπως η βαροϊκή ακαρίαση.

melissia-ekpa.jpg
Καμμένες κυψέλες μελισσών που ήταν μέσα στις εγκαταστάσεις της Πανεπιστημιούπολης του Ε.Κ.Π.Α.

Το ΕΚΠΑ απαιτεί τη μετακίνηση των μελισσιών, αν και, όπως εξηγεί η κυρία Γούναρη, η διαδικασία αυτή δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη, καθώς χρειάζεται κατάλληλος χώρος και προετοιμασία. Παρά την έρευνα της πυροσβεστικής που δεν βρήκε κίνδυνο φωτιάς στο πειραματικό μελισσοκομείο, το πανεπιστήμιο επιμένει, επικαλούμενο διοικητικά πρόστιμα για μη τήρηση αποστάσεων μεταξύ των κυψελών και της τελευταίας βλάστησης.

Η ίδια χαρακτηρίζει τα πρόστιμα «παράλογα», τονίζοντας ότι οι αποστάσεις που απαιτούνται ισχύουν μόνο για ειδικούς χώρους, όπως αεροδρόμια, και όχι για επιστημονικές εγκαταστάσεις. Η κυρία Γούναρη υπογραμμίζει ότι οι μελισσοκόμοι αισθάνονται «στοχοποιημένοι» γιατί, όπως λέει, οι μελισσοκόμοι ζουν στο δάσος και περιορίζονται οι δυνατότητές τους να εργαστούν με ασφάλεια.

melisses.jpg

Στο πειραματικό μελισσοκομείο γίνονται έρευνες σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο για μελίσσια ανθεκτικά σε παρασιτικές ασθένειες, ενώ η πρόσβαση στην εγκατάσταση έχει περιοριστεί λόγω του εξώδικου, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουν οι υπεύθυνοι την τρέχουσα κατάσταση των μελισσιών.

Όπως καταγγέλλει η κυρία Γούναρη, η κατάσταση αυτή αποτελεί μέρος ευρύτερου προβλήματος στη χώρα, όπου οι μελισσοκόμοι συχνά αντιμετωπίζουν περιορισμούς και απαγορεύσεις στην τοποθέτηση κυψελών σε αναδασωμένους ή δασικούς χώρους, με αποτέλεσμα την αδυναμία φροντίδας των μελισσιών και την υποβάθμιση της μελισσοκομίας ως επαγγελματικής δραστηριότητας.

Διαβάστε ακόμη: