Αν δεν ληφθούν άμεσα και αποφασιστικά μέτρα, η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπη με έντονη λειψυδρία μέσα στην επόμενη δεκαετία – ακόμη και σε περιοχές όπως η Αττική. Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών Κωνσταντίνος Συνολάκης, μιλώντας στην ΕΡΤ, τονίζοντας πως η κρίση δεν οφείλεται μόνο στην αυξημένη κατανάλωση, αλλά κυρίως στη σημαντική μείωση των διαθέσιμων υδάτινων πόρων.

Αύξηση κατανάλωσης – Μείωση αποθεμάτων

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η κατανάλωση νερού στην Αθήνα αυξήθηκε κατά 10% το 2024, ενώ σε δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς το ποσοστό αγγίζει ή και ξεπερνά το 40%. Ταυτόχρονα, οι βασικοί ταμιευτήρες της ΕΥΔΑΠ, Μόρνος και Υλίκη, βρίσκονται σε ανησυχητικά χαμηλά επίπεδα. Οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις επιδεινώνουν την εικόνα: έως το 2035, η μέση βροχόπτωση αναμένεται να μειωθεί κατά 15%, καθιστώντας επιτακτική την εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων ύδρευσης.

Η επαναχρησιμοποίηση του νερού ως λύση

Μία από τις πιο υποσχόμενες τεχνολογίες είναι η επαναχρησιμοποίηση νερού από τα λύματα, όπως εφαρμόζεται ήδη σε χώρες όπως η Σιγκαπούρη. Ο κ. Συνολάκης πρότεινε το ενδεχόμενο να αξιοποιηθεί το νερό της Ψυτάλλειας, το οποίο μετά από επεξεργασία και επανακαθαρισμό θα μπορούσε να ενταχθεί ξανά στο δίκτυο ύδρευσης, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης. Η πλήρης εφαρμογή του μέτρου στην Ελλάδα δεν αναμένεται πριν το 2035–2040, ωστόσο θεωρείται τεχνολογικά εφικτή και αναγκαία.

Δύο βασικές μέθοδοι ανακύκλωσης

Ο καθηγητής περιέγραψε δύο βασικές στρατηγικές για την ανακύκλωση νερού:

  • Εμπλουτισμός του υδροφόρου ορίζοντα με φιλτραρισμένα λύματα, κυρίως για άρδευση.
  • Ανάμιξη καθαρισμένων λυμάτων με όμβρια ύδατα, με δεύτερο στάδιο καθαρισμού πριν επιστρέψουν στους ταμιευτήρες.

Τέλος, έκανε ειδική αναφορά στους «έξυπνους μετρητές» νερού, που μπορούν να μειώσουν δραστικά τις απώλειες κατά την παροχή, αντικαθιστώντας τις παρωχημένες χειροκίνητες μεθόδους μέτρησης.

Διαβάστε ακόμη: