Λένε πως τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς, για εκείνους που αντέχουν να υψώσουν ξανά το ανάστημα τους και να συνεχίσουν να μάχονται. Όπως στην περίπτωση του Κριστιάν Γκολομέεβ, που μπορεί η ζωή να έδειξε από νωρίς το σκληρό της πρόσωπο, ωστόσο τον αντάμειψε με το γεμάτο φως αστείρευτο ταλέντο του.

Ο βίος του 28χρονου κολυμβητή θα μπορούσε κάλλιστα να είναι σενάριο κινηματογραφικής ταινίας. Πόνος, θλίψη, δοκιμασίες και στο τέλος η λύτρωση μέσα από την πραγμάτωση του ονείρου του και τη δημιουργία της δικής του οικογένειας, καθώς η σύζυγος του Λίντζι είναι έγκυος στο πρώτο τους παιδί.

Ποιος είναι ο Κριστιάν Γκολομέεβ

Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου του 1993, στο Βέλινγκραντ της Βουλγαρίας, από την Κριστίνα και τον Τσβετάν, που ήταν από τους πλέον πετυχημένους κολυμβητές της χώρας.

Τη μητέρα του δεν τη γνώρισε, διότι εκείνη άφησε την τελευταία της πνοή κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Έτσι, ο Τσβετάν πήρε τον Κριστιάν και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του, τον Ιβάν και τον Νίκολα, και μετακόμισε στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου πάλεψε για να προσφέρει μία καλύτερη ζωή στα παιδιά του.

Ο προπονητής κολύμβησης πατέρας του αγκαλιάστηκε από την τοπική κοινωνία, καθώς προσέφερε σημαντικό έργο στον τοπικό κολυμβητικό Όμιλο, ενώ ο μικρός του γιος άρχισε να ξεδιπλώνει το ταλέντο του στις πισίνες.

Δυστυχώς, η μοίρα ετοίμαζε και άλλο χτύπημα στον πρωταθλητή μας. Στην τρυφερή ηλικία των 17 ετών έχασε το μεγαλύτερο στήριγμά του, τον πατέρα του, έπειτα από οκτάμηνη μάχη με τη χειρότερη των ασθενειών, τον καρκίνο.

Δίπλα του σε κάθε προσπάθειά του ήταν και είναι η θεία και ο θείος του, οι οποίοι και τον στήριξαν όταν ο Κριστιάν αποφάσισε να εγκαταλείψει το Ηράκλειο και να μετακομίσει στον Πειραιά, όπου εντάχθηκε στο έμψυχο δυναμικό του Εθνικού.

Με καθοδηγητή τον προπονητή Άκη Οικονόμου, του ήρθε μια υποτροφία από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, όπου εκεί κατάφερε να ανεβάσει ακόμη περισσότερο το επίπεδο προετοιμασίας του για τα πολύ ψηλά.

Από το 2012 και την παρθενική του συμμετοχή σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών ξεκίνησε για εκείνον η… «κατάρα» της τέταρτης θέσης.

Συνολικά, έφτασε κοντά στο μετάλλιο σε μεγάλες διοργανώσεις σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά ισάριθμες φορές είδε το βάθρο να μην έρχεται για λίγο (50 μ. ελεύθερο το 2012 και το 2016, 50 μ. πεταλούδα το 2018, 4×100μ. ελεύθερο και 4×100μ. μικτή ομαδική το 2016).

Ωστόσο, η κατάρα έσπασε το 2018, όπου και κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στους Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γλασκώβης, ενώ ένα χρόνο αργότερα, το 2019, ανέβηκε ξανά στο σκαλί του βάθρου με το αργυρό μετάλλιο στην Γκουανγκζού.