Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εμφανίζονται διχασμένες σχετικά με τον βαθμό φιλοδοξίας του νέου στόχου για το κλίμα, γεγονός που απειλεί τα σχέδια επίτευξης συμφωνίας .
Τα κράτη-μέλη συζητούν έναν νομικά δεσμευτικό στόχο για το 2040,που είχε προγραμματιστεί να εγκριθεί από τους υπουργούς στη σύνοδο κορυφής της 18ης Σεπτεμβρίου – μια κίνηση που θα ανανέωνε τη δέσμευση της ΕΕ απέναντι στην κλιματική αλλαγή ενόψει της παγκόσμιας συνόδου COP30.
Ωστόσο, χώρες όπως η Γαλλία, η Πολωνία και η Τσεχία επιδιώκουν καθυστέρηση και ζητούν οι διαπραγματεύσεις να αναβαθμιστούν σε επίπεδο ηγετών.
Η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει καταστήσει την Ευρώπη την ταχύτερα θερμαινόμενη ήπειρο, προκαλώντας καύσωνες και πυρκαγιές. Παρά ταύτα, ο νέος στόχος έχει προκαλέσει έντονες πολιτικές εντάσεις για το πόσο πρέπει να επενδύσει η ΕΕ στην αντιμετώπιση του φαινομένου, τη στιγμή που οι κυβερνήσεις προσπαθούν ταυτόχρονα να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες και να στηρίξουν πληγείσες βιομηχανίες.
Η τελευταία πρόταση δείχνει πως τα κράτη διαφωνούν για το ποιο ποσοστό του στόχου μείωσης εκπομπών μπορεί να καλυφθεί μέσω αγοράς διεθνών πιστώσεων άνθρακα – κάτι που θα μείωνε την πίεση για τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες.
«Το επίπεδο, το χρονοδιάγραμμα και οι όροι της συνεισφοράς των διεθνών πιστώσεων άνθρακα στον στόχο του 2040 απαιτούν πολιτική απόφαση», αναφέρει το έγγραφο της 9ης Σεπτεμβρίου που εξασφάλισε το Reuters. Το θέμα θα εξεταστεί από τους πρέσβεις την Παρασκευή.
Ο βασικός στόχος είναι μείωση των καθαρών εκπομπών της ΕΕ κατά 90% έως το 2040, σε σχέση με το 1990, με μέρος να καλύπτεται από διεθνείς πιστώσεις.
Η Κομισιόν είχε προτείνει έως 3% να καλύπτεται μέσω πιστώσεων από το 2036. Όμως, τα ποσοστά παραμένουν σε αγκύλες στο προσχέδιο, δείχνοντας έλλειψη συμφωνίας.
Το έγγραφο καταρτίστηκε από τη Δανία, που ασκεί την προεδρία της ΕΕ. Εκπρόσωπος της δήλωσε ότι είχαν προηγηθεί επαφές με όλα τα κράτη-μέλη και γίνονται προσπάθειες για συμφωνία την επόμενη εβδομάδα.
Αποτυχία συμφωνίας θα άφηνε την ΕΕ εκτός προθεσμίας Σεπτεμβρίου για την κατάθεση νέων κλιματικών δεσμεύσεων στον ΟΗΕ, ενόψει της COP τον Νοέμβριο.
Επιπλέον, η πρόταση προβλέπει περισσότερες διασφαλίσεις ώστε η ΕΕ να λαμβάνει υπόψη τις επιπτώσεις των πράσινων πολιτικών στη βιομηχανία, κατά τον σχεδιασμό τους.