Το αφήγημα της “θαυματουργής ανάκαμψης” της Ευρώπης αποδομεί το Mises Institute στην τελευταία του ανάλυση με τίτλο “The “Miracle Recovery” Narrative: We’ll Just Print Our Way to Prosperity”:

Τις τελευταίες εβδομάδες, υπάρχει ένας βομβαρδισμός από ειδήσεις και αναλύσεις «ειδικών» που γιορτάζουν μια απίστευτη παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη. Δεν παρουσιάζονται καν ως εκτιμήσεις ή προσδοκίες πια, αλλά ως γεγονός, σαν να έχει ήδη ξεκινήσει η επιστροφή στη βιώσιμη ανάπτυξη.

Οι χρηματιστηριακές αγορές φαίνεται σίγουρα να συμφωνούν, καθώς οδεύουν από ρεκόρ σε ρεκόρ, ενώ όλοι οι πολιτικοί και θεσμικοί ηγέτες συγχαίρονται για την καλή δουλειά που έχουν κάνει.
Είναι όμως μια ρεαλιστική εικόνα αυτή, αναρωτιέται σε νέα ανάλυσή του το Mises Institute.

Το παράδοξο της Ευρώπης

Αν και αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό η συναίνεση στις περισσότερες δυτικές οικονομίες, αυτή η χαρούμενη, νικηφόρα διάθεση είναι πιο παράξενη στην Ευρώπη. Ο εορτασμός της ανάκαμψης κατά τη διάρκεια ενός τρίτου γύρου συνολικών lockdown, κλειστών καταστημάτων, απαγορεύσεων ταξιδιών και εκατομμυρίων εκτός εργασίας φαίνεται στην καλύτερη περίπτωση της γνωσιακής δυσαρέσκειας, ή στη χειρότερη πολιτική υποκρισία.

Ειδικά στη Γαλλία, στην Ιταλία, στη Γερμανία και στην Αυστρία, οι οποίες έχουν ξεκινήσει έναν ακόμη γύρο περιορισμού των επιχειρήσεων και των κοινωνικών δραστηριοτήτων.
Και το έκαναν για να καταπολεμήσουν αυτό που χαρακτήρισαν ως ένα τρομερό, θανατηφόρο τρίτο κύμα λοιμώξεων και πληρότητας των νοσοκομείων.

Στην πραγματικότητα, για να πείσουν το κοινό για την τρομερή ανάγκη να επιστρέψουν στα lockdown, περιέγραψαν μεταποκαλυπτικά τους κινδύνους ενός έθνους, αφήνοντας στην επικείμενη κατάρρευση τους τα συστήματα δημόσιας υγείας.

Υπό αυτές τις ακραίες συνθήκες και αυτές τις υπαρξιακές απειλές, που μοιάζουν πολύ με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε εθνικό επίπεδο, είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να δούμε πώς θα μπορούσε η οικονομία να ακμάζει, αναφέρει το Mises Institute.

Τα χρήματα της ΕΚΤ

Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι τα τρισεκατομμύρια που εκτυπώθηκαν από την ΕΚΤ και το “ελικόπτερο” χρημάτων πάνω από τα κράτη μέλη πέτυχαν πράγματι το στόχο τους και διέσωσαν με επιτυχία την οικονομία.

Ωστόσο, είναι ακόμα δύσκολο να γίνει κατανοητό πώς η έγχυση χρημάτων σε μια αναγκαστικά παγωμένη οικονομία μπορεί να επανεκκινήσει την οικονομική δραστηριότητα και να ξεκινήσει την παραγωγικότητα, δεδομένου ότι εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό παράνομο να είσαι οικονομικά ενεργός και παραγωγικός.

Με άλλα λόγια, μπορεί κανείς να έχει όσο το δυνατόν περισσότερα καύσιμα στο αυτοκίνητό του, αλλά εάν ο κινητήρας είναι νεκρός, πιθανότατα δεν θα πάει πολύ μακριά.

Οι ελπίδες του εμβολίου

Ένα άλλο συνηθισμένο επιχείρημα αυτές τις μέρες είναι όλες οι ελπίδες που οδηγούν στο εμβόλιο. Η ιδέα είναι ότι, δεδομένου ότι οι αγορές κοιτάζουν προς τα εμπρός, τιμολογούν τις μεγάλες ειδήσεις μιας επιτυχημένης διάθεσης εμβολιασμού που θα επιτρέψει στην Ευρώπη να επιτύχει την πολυπόθητη ασυλία της αγέλης και τελικά να ανοίξει ξανά την οικονομία.
Και πάλι, υπάρχει ένα πρόβλημα ελέγχου πραγματικότητας: η ΕΕ έχει πολύ χαμηλές επιδόσεις στους εμβολιασμούς.

Το διοικητικό χάος, οι ανεπαρκείς δόσεις, οι αντιπαραθέσεις, η αναποφάσιστη ηγεσία και η επιστημονική καθοδήγηση που συχνά παλινδρομεί σε κρίσιμα ζητήματα, όπως η ασφάλεια των εμβολίων, έχουν καταστρέψει σε μεγάλο βαθμό την αξιοπιστία της Ένωσης, αλλά επίσης έχει θολώσει σε μεγάλο βαθμό τις οικονομικές προοπτικές της. Αυτό το πολυαναμενόμενο «άνοιγμα» και η επιστροφή στην ομαλότητα είναι μια ελπίδα που φαίνεται όλο και πιο μακρινή και αόριστη.

Που πηγαίνουν τα τρισεκατομμύρια

Πώς ταιριάζουν όλα αυτά με το άνευ προηγουμένου κύμα νομισματικών και φορολογικών κινήτρων;
Πού πηγαίνουν όλα τα τρισεκατομμύρια ευρώ όταν αναστέλλεται μεγάλο μέρος της κανονικής οικονομικής δραστηριότητας για ένα χρόνο;

Φυσικά, η πιο προφανής απάντηση είναι ο πληθωρισμός, αναφέρει το Mises Institute.
Είναι ήδη προφανές στις τιμές των περιουσιακών στοιχείων και είναι εδώ και χρόνια, αλλά τώρα υπάρχει ένας πολύ πραγματικός κίνδυνος ότι οι πληθωριστικές πιέσεις θα αρχίσουν να επηρεάζουν και τους απλούς καταναλωτές.

Τα ρεκόρ των δαπανών, σε συνδυασμό με μια εξαιρετικά υποστηρικτική και εξυπηρετική νομισματική πολιτική, έχει ήδη δημιουργήσει σωρούς μετρητών, όχι μόνο στις τράπεζες και στον εταιρικό κόσμο, όπως είδαμε το 2008, αλλά και στο μέσο νοικοκυριό.

Σε μίκρο επίπεδο, κοιτάζοντας αυτά τα νοικοκυριά και τα οικονομικά τους, είναι σαφές ότι, προς το παρόν, πολλοί πολίτες απλώς παγώνουν τις δαπάνες από φόβο και αβεβαιότητα.
Έχουν υιοθετήσει σε μεγάλο βαθμό μια συντηρητική προσέγγιση και επέλεξαν να εξοικονομήσουν περισσότερα, καθώς είναι επιφυλακτικοί για το τι επιφυλάσσει το και πότε θα έρθει ο επόμενος μισθός τους, αν έρθει.

Στην πραγματικότητα, αυτή η απολύτως λογική απάντηση έχει αναγνωριστεί ως πρόβλημα από βασικούς αναλυτές και θεσμικά πρόσωπα. Για παράδειγμα, στη Γερμανία, το ποσό των μετρητών που διατηρήθηκαν σε λογαριασμούς ιδιωτικών τραπεζών αυξήθηκε κατά 182 δισ. ευρώ και έφτασε τα 1,73 τρισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία της κεντρικής τράπεζας του έθνους.

Το Ινστιτούτο Ifo εξέδωσε έκθεση σχετικά με αυτό το «πλεόνασμα αποταμιεύσεων», υποστηρίζοντας ότι υπονομεύει τις ελπίδες για μια έκρηξη της κατανάλωσης.

Η κανονικότητα θα επιστρέψει…

Σύμφωνα με το Mises Institute η οικονομική κρίση εξακολουθεί να μαίνεται και οι περιορισμοί στο εμπόριο είναι τόσο σκληροί και τόσο πολλοί που ακόμη κι αν θέλουν οι καταναλωτές να ξοδέψουν περισσότερα δεν θα μπορούσαν να το κάνουν.

Αργά ή γρήγορα, ωστόσο, η οικονομική δραστηριότητα θα επιστρέψει, με κάποια μορφή ή άλλη.
Ακόμα και με αυστηρά μέτρα ή νέους κανόνες και κανονισμούς, τα καταστήματα θα ανοίξουν ξανά και ακόμα κι αν αυτό συμβαίνει υπό τις συνθήκες ενός «νέου φυσιολογικού», οι πολίτες είτε θα συνηθίσουν είτε τουλάχιστον θα το ακολουθήσουν.

Είναι ακόμα δύσκολο να πούμε πότε ο μέσος καταναλωτής θα αισθάνεται αρκετά σίγουρος για τις δικές του οικονομικές και επαγγελματικές προοπτικές για να αρχίσει να ξοδεύει όλα αυτά τα αποταμιευμένα μετρητά, αλλά μόλις το κάνουν, οι πληθωριστικοί κίνδυνοι θα αυξηθούν σημαντικά.

Αυτή είναι η κλασική ιστορία για ένα πληθωριστικό περιβάλλον, το ίδιο προοίμιο που έχουμε δει ξανά και ξανά στη νομισματική ιστορία, καταλήγει το Mises Institute.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Radar.gr.