Ηρεμία, ιδιωτικότητα και ασφάλεια. Αυτό είναι το τρίπτυχο που θέλει να εξασφαλίσει κάποιος που διαθέτει την απαραίτητη οικονομική άνεση για να αγοράσει μια κατοικία σε αυτή τη συνοικία που έχει πύλες που επιβλέπονται όλο το 24ωρο από ιδιωτική ασφάλεια. Μια περιγραφή ενός “κίτρινου γιλέκου” που βρέθηκε σε αυτή τη γειτονιά και δημοσιεύτηκε στο Facebook (και την αναπαρήγαγε η αγαπημένη “λαϊκή” εφημερίδα Le Parisien) έλεγε το 2020: “Φαίνεται ότι πρόκειται για μια περιοχή που δεν φοβάται την ανασφάλεια, οι άνθρωποι φαίνεται να κοιμούνται καλά εδώ, υπάρχουν πουλάκια που κελαηδούν, είμαστε στην καρδιά του Παρισιού, αλλά νιώθουμε σαν να είμαστε στην επαρχία…” Αυτό είχε τότε σαν αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν 30 διαδηλωτές οι οποίοι “πλήγωσαν τη σιωπή” που λέει το τραγούδι και προκάλεσαν μια από τις κυριολεκτικά, πιο θορυβώδεις στιγμές στην ιστορία του “quartier”.
Η είσοδος της prive συνοικίας στην οδό Poussin
Το οποίο έχει και όνομα. Λέγεται Villa Montmorency και βρίσκεται στο πιο “κυριλέ” διαμέρισμα του Παρισιού, εκεί που οι λευκοί είναι ακόμα πλειοψηφία (χωρίς να θεωρηθούμε ρατσιστές είναι απλά θέμα στατιστικής). Γιατί αν πάμε σε ένα σχολείο του 20ου διαμερίσματος του Παρισιού στα 30 παιδιά τα 3 είναι λευκά.
Η Villa Montmorency είναι ένα τόσο ονειρεμένο μέρος που θα μπορούσε να είναι ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο της πρωτεύουσας, όπως η Rue Crémieux ή η περιοχή Campagne στο Παρίσι. “Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι πηγαίνουν για βόλτα”, επιβεβαιώνει ένας κτηματομεσίτης στην εφημερίδα Le Parisien. Αλλά αυτό δεν ισχύει: κανείς δεν μπαίνει εδώ χωρίς άδεια. Μια πινακίδα στην πύλη προειδοποιεί: “Οι παραβάτες μπορεί να διωχθούν ποινικά και τα οχήματά τους να ακινητοποιηθούν”. Ακόμη και η Google, η οποία με την υπηρεσία Google Street View ψηφιοποιεί τους δρόμους όλου του κόσμου, δεν μπόρεσε να αποκτήσει πρόσβαση, καθιστώντας αυτή μια από τις περιοχές του Παρισιού που δεν μπορεί να επισκεφθεί κανείς, ούτε καν εικονικά.
Η μοναδική είσοδος της συνοικίας, στην οδό Poussin, φυλάσσεται 24 ώρες το 24ωρο από μια ομάδα φρουρών ασφαλείας που περιπολούν στους χώρους μέρα και νύχτα. “Είναι μοναδικό στο Παρίσι”, λέει η Nathalie Garcin, επικεφαλής του κτηματομεσιτικού γραφείου Emile Garcin στην εφημερίδα Le Parisien. Αλλά μην περιμένετε να δείτε τίποτα καθώς περπατάτε: όταν τα κτίρια δεν σας εμποδίζουν τη θέα, η βίλα είναι κρυμμένη από ψηλούς τοίχους. Οι λίγες φωτογραφίες από το εσωτερικό της γειτονιάς που υπάρχουν στο Διαδίκτυο είναι στην πραγματικότητα φωτογραφίες που δημοσιεύονται από κτηματομεσίτες.
Οσες φωτογραφίες από το εσωτερικό της γειτονιάς υπάρχουν στο Διαδίκτυο είναι από εταιρίες real estate
Eπαυλη του 19ου αιώνα στην αριστοκρατική κατοικία Villa Montmorency
H ιστορία αυτής της συνοικίας των 6 εκταρίων και των έξι λεωφόρων (που στην πραγματικότητα μοιάζουν περισσότερο με δρόμους), ακριβώς δίπλα στο Bois de Boulogne, ξεκινά από τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν οι αδελφοί Pereire αγόρασαν το Château de Boufflers και το πάρκο του από την οικογένεια Montmorency, με σκοπό να το μετατρέψουν σε σιδηροδρομικό σταθμό -τον σταθμό Auteuil- και σε πολυτελή ακίνητα. Σήμερα, ο σταθμός, ο οποίος εξυπηρετούσε την εσωτερική περιφερειακή οδό, δεν υπάρχει πια. Το συγκρότημα πολυτελών κατοικιών, από την άλλη πλευρά, έχει παραμείνει και μάλιστα έχει επεκταθεί. “Σήμερα υπάρχουν περίπου εκατό σπίτια”, εξηγεί η Laure de La Rivière, διευθύντρια εξαιρετικών ακινήτων της Barnes.
Σύμφωνα με την Parisien,η Nathalie Garcin έχει επισκεφθεί τη Villa Montmorency αρκετές φορές. “Υπάρχουν μικρά σπίτια, 150 τετραγωνικά μέτρα, αλλά υπάρχουν επίσης και πολύ μεγάλα, έως και 1.000 τετραγωνικά μέτρα”, εξηγεί. Μια θέα του ορίζοντα πάνω από τη συνοικία το αποδεικνύει: κάθε σπίτι έχει το δικό του κομμάτι πρασίνου, τη δική του βεράντα, τα δικά του δέντρα… “Είναι σαν ένα κομμάτι υπαίθρου στο Παρίσι”, χαμογελά η μεσίτρια. Η Laure de La Rivière συμφωνεί: “Η αρχιτεκτονική των σπιτιών μοιάζει πολύ με αυτά που μπορεί να βρει κανείς στα παραθαλάσσια θέρετρα της Ντωβίλ ή του Αρκασόν”.
