Ο Τιμ Ντάνκαν και ο Τόνι Πάρκερ σταμάτησαν τον Πάου Γκασόλ για μία γρήγορη χειραψία. Και μετά ο Ισπανός πήρε τη θέση του στο πλάι του Τόνι Κούκοτς, του θρύλου που επιλέχθηκε για να εισάγει τον Ισπανό στο HOF.

«Αν μου έλεγαν ότι όχι μόνο θα τον συναντούσα, αλλά θα με έβαζε στο Hall of Fame. Ήταν απίθανος παίκτης, ήταν είδωλο, με ενέπνευσε. Σε μικρότερη ηλικία νόμιζα ότι θα ήμουν σμολ φόργουορντ. Αλλά ψήλωσα και έπρεπε να τα βάλω με τύπους όπως ο Τιμ, ο Ντιρκ. Ποιος ξέρει, ίσως τώρα να ήμουν σμολ φόργουορντ και να σούταρα τρίποντα», είπε για να… σπάσει τον πάγο.

Και η αλήθεια είναι πως ο Γκασόλ δεν δυσκολεύτηκε να συγκρατηθεί. «Έσπασε» μόνο όταν αναφέρθηκε στον αείμνηστο Κόμπι Μπράιαντ. Τον αδερφό του, όπως είπε.

«Στους Λέικερς συνάντησα τον άνθρωπο που ανέβασε το παιχνίδι μου, όσο κανείς άλλος. Που μου έμαθε πως να φτάσω το παιχνίδι μου στο ύψιστο επίπεδο. Που μου έδειξε πόσο σκληρά πρέπει να δουλέψεις. Και τη νοοτροπία και τη δέσμευση που πρέπει να έχεις για να κερδίσεις. Και τι χρειάζεται για να γίνει ηγέτης. Τον Κόμπι», είπε ο Γκασόλ.

Και συνέχισε λέγοντας μία ιστορία από το πρώτο βράδυ του με τους Λος Άντζελες Λέικερς: «»Το βράδυ που θα συναντούσα την ομάδα, στην Γουάσινγκτον, μου έστελνε μηνύματα και μου έλεγε “θέλω να έρθω από το δωμάτιο σου, να σε γνωρίσω και να σε καλωσορίσω στην ομάδα”.

Εγώ του είπα ότι θα είναι αργά, αλλά αυτός ήθελε να έρθει. Ήθελε να μου στείλει το μήνυμα από την πρώτη στιγμή, μου είπε ότι είναι χαρούμενος που ήρθα, πάμε να κερδίσουμε το πρωτάθλημα. Του απάντησα ότι είμαι μέσα. Και έφυγε. Δεν θα ήμουν εδώ χωρίς εσένα αδερφέ. Εύχομαι πάνω απ’ όλα, εσύ και η Τζίτζι να ήσασταν εδώ μαζί μας. Μας λείπεις και σε αγαπάμε».

«Τα μόνα αδέρφια που γίναμε ανταλλαγή»

Ο Γκασόλ εξήγησε ότι μαζί με τον Κούκοτς θα ήταν και ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, αλλά ένα πρόβλημα υγείας τον κράτησε μακριά από την εκδήλωση.

Ο Ισπανός, δύο φορές πρωταθλητής του ΝΒΑ, μίλησε και για τον αδερφό του, Μαρκ Γκασόλ: «Πρέπει να είμαστε τα μοναδικά αδέρφια που έχουμε γίνει ανταλλαγή. Το τζάμπολ μεταξύ μας στο All Star Game της Νέας Υόρκης, το 2015, ήταν ξεχωριστό».

Παράλληλα, θέλησε να ευχαριστήσει τους Ευρωπαίους παίκτες που ήταν η πρωτοπόροι της Ηπείρου στο ΝΒΑ. «Θέλω να ευχαριστήσω τους Ευρωπαίους που ήρθαν πρώτοι εδώ και άνοιξαν την πόρτα για εμάς. Τον Φερνάντο Μαρτίν, τον Ντράζεν Πέτροβιτς, τον Ντέτλεφ Σρεμπφ, τον Ντίνο Ράτζα, τον Σαρούνας Μαρτσιουλιόνις, τον Άρβιντας Σαμπόνις, τον Τόνι Κούκοτς, τον Βλάντε Ντίβατς, τον Ρικ Σμιτς, όλοι τους απίθανοι παίκτες. Τους ευχαριστώ», τόνισε.

Όσο για το πότε κόλλησε το… μικρόβιο του μπάσκετ; «Άρχισα να παίζω στην ηλικία των 7. Το 1992 οι Ολυμπιακοί Αγώνες και ενώ είχα γίνει 12 ετών, μου άλλαξαν τη ζωή. Η Dream Team μας έδειξε πώς παίζουν το άθλημα».

Διαβάστε ακόμη: