Δεν έχουν τέλος οι ανατριχιαστικές καταγγελίες για το γηροκομείο στα Χανιά, όπου μέσα σε ένα χρόνο πέθαναν δεκάδες ηλικιωμένοι, όλοι από ανακοπή καρδιάς.
Τις επόμενες ημέρες δεν αποκλείεται να πραγματοποιηθούν εκταφές ηλικιωμένων που άφησαν την τελευταία τους πνοή στο ίδρυμα, ώστε να διαπιστωθεί εάν και κατά πόσο ευσταθούν οι καταγγελίες.
73 Θανάτους
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αρχές ερευνούν όχι 68, αλλά 73 συνολικά θανάτους στο γηροκομείο των Χανίων. Πολλοί από τους θανάτους καταγράφηκαν στο νοσοκομείο μετά τη μεταφορά των ηλικιωμένων από το γηροκομείο.
Ερωτήματα δημιουργούνται και για τις περιουσιακών στοιχείων των ηλικιωμένων, καθώς έχουν έρθει στο φως «ύποπτες» διαθήκες όπου οι θανόντες αφήνουν τα υπάρχοντά τους είτε στην Εκκλησία είτε στο γηροκομείο.
Ο ανθρώπινος νους δυσκολεύεται να πιστέψει τα όσα δηλώνει γυναίκα πρώην υπάλληλος του οίκου ευγηρίας στα Χανιά, για τον οποίο διεξάγεται έρευνα για ενδεχόμενη διάπραξη κακουργημάτων.
Μιλάει για ψεκασμούς με εντομοκτόνο πάνω σε κεφάλια τρόφιμων για να καταπολεμήσουν ψείρες, αναφέρει απουσία ουσιαστικής ιατρικής φροντίδας και δηλώνει ότι έχει δει 25 ως 30 θανάτους, ένας εκ των οποίων ενδεχομένως να προέκυψε έπειτα από βίαιο τάισμα με σύριγγα.
Η γυναίκα, που εργάστηκε ως βοηθός νοσηλευτή από τον Μάιο ως τον Δεκέμβριο του 2020, ανέφερε :
Εγώ πήγα ως ανειδίκευτο προσωπικό, βοηθός νοσηλευτή. Βάζανε κλύσματα, βάζανε διπλά υπόθετα. Έχω δει να βάζουν ολόκληρο χέρι στον ποπό ανθρώπων, για να βγάλουν τα κόπρανα και οι άνθρωποι σφάδαζαν από τον πόνο. Και μου έλεγαν ότι έτσι πρέπει να γίνεται. Ευτυχώς δεν μπήκα στη διαδικασία και έφυγα πριν χρειαστεί να τα κάνω και εγώ».
Ακραίες βιαιότητες
«Τους ταΐζαμε όρθιοι. Δεν καθόμασταν ποτέ. Και ήταν μια πίεση γι’ αυτούς, πολλές φορές μου έλεγαν οι άνθρωποι να καθίσω γιατί ήθελαν χρόνο, κοντεύαν να πνιγούν. Εμένα μου είχε γίνει και σύσταση, ότι είμαι πολύ ευαίσθητη που δεν χρησιμοποιούσα σύριγγα με πολτοποιημένο φαγητό που έκαναν στους καταθλιπτικούς που δεν άνοιγαν καν το στόμα τους. Άνοιγαν το κάτω χείλος τους και πατούσαν τη σύριγγα με δύναμη και αμέσως μετά νερό για να κατεβεί η μπουκιά. Οι άνθρωποι πολλές φορές τα φτύνανε. Γίνονταν πολλά βίαια πράγματα. Και είχαμε και περιπτώσεις που είχανε τα αναμενόμενα, άνθρωποι υπέκυψαν».
Η πρώην υπάλληλος αποκαλύπτει ότι υπήρχαν άνθρωποι που πνίγηκαν την ώρα που τους τάιζαν. «Εγώ είδα την κινητικότητα εκεί όταν συνέβη και όταν ρώτησα μου είπαν ότι δεν έγινε τίποτα. Το έμαθα από τους υπόλοιπους μετά. Έχω δει πολλούς θανάτους. Γύρω στα 25- 30 άτομα σίγουρα»
Δεμένοι
«Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι ήταν δεμένοι. Ακόμα και περιπατητικοί. Ακόμα και αυτοί που καταλάβαιναν και έλεγαν ότι δεν θα σηκωθούν. Οι περιπατητικοί ούτε με περπατούρα δεν κινούνταν, με την πρόφαση ότι μπορεί να πέσουν. Τους έδεναν και πολύ άσχημα. Το κάθε πόδι κάτω απ την καρέκλα, στη μέση, πολλές φορές και εδώ (σ.σ. δείχνει το στήθος), ούτε ζώο δεν δένεις έτσι. Και το τελευταίο τρίμηνο που ήμουν εκεί, κλαίγανε. Μας φιλούσαν τα χέρια. Εμένα μου είχαν πει να μιλήσω, υπήρχαν περιπτώσεις που μου λέγανε να το πω στα παιδιά τους.
Στο Υπόγειο
«Στο υπόγειο ήταν πολύ άσχημες οι συνθήκες, μύριζε πάντα σήψη, μύριζε κρέας. Αρωμάτιζα τη μάσκα μου για να μπω. Τα στόματα των ανθρώπων μύριζαν. Στο υπόγειο έβαζαν αυτούς που πλήρωναν λιγότερα ή αυτούς που είχαν συγγενείς μακριά και δεν μπορούσαν να έρθουν επίσκεψη. Πιστεύω ότι κάποιοι πλήρωναν και κανονικό δωμάτιο πάνω και μετά τους έβαζαν κάτω χωρίς να το ξέρουν οι άνθρωποι».
