Αποτελεί παράδοση κάθε 25η Μαρτίου να τρώμε μπακαλιάρο σκορδαλιά. Είναι ένα έθιμο με μακρά ιστορία. Υπάρχουν διάφορες θεωρίες που εξηγούν πώς καθιερώθηκε η συγκεκριμένη παράδοση, με τις δύο επικρατέστερες να συνδέουν το εν λόγω πιάτο με την Ορθοδοξία και τις διατροφικές συνήθειες των αγωνιστών του 1821.

Σύμφωνα με την πρώτη θεωρία, ο μπακαλιάρος ήταν εύκολα προσβάσιμος, έτσι οι αγωνιστές του 1821 συνήθιζαν να τον καταναλώνουν. Η σκορδαλιά έκανε το πιάτο πιο γευστικό και κάλυπτε την αλμύρα του ψαριού.

Σύμφωνα με τη δεύτερη θεωρία, η κατανάλωσή του συνδέεται με τη νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κατά τη διάρκεια της οποίας οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι αποφεύγουν τα κρέατα.

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η παλαιότερη και πιο αυστηρή χρονική περίοδος νηστείας για την ορθόδοξη εκκλησία. Μέσα στην περίοδο της Τεσσαρακοστής η νηστεία καταλύεται, διαφοροποιείται δηλαδή, τρεις φορές, δίνοντας μια ευκαιρία στους πιστούς για ενδυνάμωση.

Η πρώτη από αυτές τις εξαιρέσεις είναι ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπως έχει καθιερωθεί η 25η Μαρτίου.

Πρόκειται για μια χαρμόσυνη εορτή μέσα στην περίοδο του πένθους της Σαρακοστής και επειδή είναι θεομητορική εορτή, αφιερωμένη στην Παναγία και ως εκ τούτου ιδιαίτερα σημαντική, καταλύονται το ψάρι, το έλαιο και ο οίνος.

Όσον αφορά στη δεύτερη ημέρα διαφοροποίησης της νηστείας, αυτή είναι η Κυριακή των Βαΐων, η οποία είναι Δεσποτική εορτή, αφιερωμένη δηλαδή στον επίγειο βίο του Ιησού, οπότε οι πιστοί καταναλώνουν και πάλι ψάρι, λάδι και κρασί.

Κατάλυση του λαδιού γίνεται και τη Μεγάλη Πέμπτη, εις ανάμνηση της παραδόσεως του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας από τον Ιησού Χριστό. Μάλιστα, τη Μεγάλη Πέμπτη τελείται και η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, η οποία τελείται μόλις 10 φορές το χρόνο.

Διαβάστε περισσότερα