Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, την περασμένη εβδομάδα, ο Γάλλος καθηγητής Ιβ Ζινέστ δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά: μπήκε στο τροχόσπιτό του και οδήγησε επί τέσσερις ημέρες, καλύπτοντας 2.000 χιλιόμετρα, μέχρι το ανατολικό άκρο της Σλοβακίας, για να προσφέρει το σπίτι του στο Περπινιάν στους πρόσφυγες.

Κρατώντας μια πινακίδα με τη φράση: Μια οικογένεια για ένα σπίτι στη Γαλλία, ταξίδι και σπίτι δωρεάν», ο Ζινέστ απευθύνθηκε σε μια φιλανθρωπική οργάνωση στο Βίσνε Νέμετσκε, στη μεθόριο Σλοβακίας-Ουκρανίας. Λίγες ώρες αργότερα, βοηθούσε την 26χρονη μανικιουρίστα Νάστια Κισέλιοβα και μια φίλη της που ταξίδευαν μαζί με την κόρη και την ανιψιά της, να φορτώσουν τις αποσκευές τους στο τροχόσπιτο και να πάρουν τον δρόμο της επιστροφής στη νοτιοδυτική Γαλλία.

1 εκατ. πρόσφυγες

Όταν άκουσε για την εισβολή «δεν μπορούσα να το πιστέψω», είπε ο 70χρονος καθηγητής ιατρικής έρευνας, ο οποίος για έξι μήνες το χρόνο εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Κιότο και συνήθως νοικιάζει το σπίτι του στο Περπινιάν. «Αποφάσισα να πάω αμέσως… Ήταν επείγουσα η κατάσταση. Και είναι επείγουσα, πρέπει να δράσουμε, πρέπει να τιμήσουμε τις αξίες μας. Και η δική μου αξία είναι ότι είμαστε αδέλφια», τόνισε.

Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν φύγει από την Ουκρανία μετά την εισβολή της Ρωσίας στις 24 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.

Κουρασμένη και προσπαθώντας να συγκρατήσει τα συναισθήματά της, η Κισέλιοβα είπε ότι η ίδια και τα παιδιά περίμεναν επί οκτώ ώρες στον σιδηροδρομικό σταθμό του Κιέβου την Τετάρτη. Κατάφεραν τελικά να επιβιβαστούν σε ένα τρένο με προορισμό το Ούζχοροντ, στα σύνορα με τη Σλοβακία. «Ακούγαμε τους βομβαρδισμούς αφού φύγαμε από το Κίεβο. Μας είπαν να κλείσουμε τις κουρτίνες, για να μην φαίνεται το φως το τρένου», είπε.

Η νεαρή γυναίκα άφησε πίσω της τους γονείς της, αφού ο πατέρας είναι σε στρατεύσιμη ηλικία και η μητέρα της είναι νοσηλεύτρια σε στρατιωτικό νοσοκομείο. Έχει έναν γνωστό στην Ισπανία και ίσως προσπαθήσει να φτάσει μέχρι εκεί, μέσω Γαλλίας. Όμως, επειδή δεν μιλάει αγγλικά, φοβάται ότι δεν θα καταφέρει να βρει δουλειά.

Ακόμη περισσότερο, φοβάται μήπως δεν καταφέρει να επιστρέψει στη χώρα της. «Πυροβολούν τα πάντα, παιδικές χαρές, σχολεία. Δεν είναι στρατηγικοί στόχοι, είναι σπίτια, αυτοκίνητα», είπε.