Η “Ευδοκία” είναι μια από τις κορυφαίες ταινίες του ελληνικού σινεμά, για πολλούς η πιο σπουδαία.
Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Γυρίστηκε το 1971 και κέρδισε βραβείο Α΄ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, σε σκηνοθεσία Αλέξη Δαμιανού. `Εγινε διάσημη για το μουσικό θέμα της. Το ορχηστρικό κομμάτι που έγραψε ο Μάνος Λοΐζος το οποίο έχει πάρει, θα λέγαμε, μυθικές διαστάσεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μια μουσική που σχεδόν μισό αιώνα τώρα έχει αγγίξει τις καρδιές γενεών Ελλήνων. Εκφράζει την αυθεντικότητα του ζειμπέκικου.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Γιώργος Κουτούζης, Μαρία Βασιλείου, Χρήστος Ζορμπάς και Κούλα Αγαγιώτου.
Γύρω από αυτήν την ταινία, δημιουργήθηκε ένας μύθος. Πρωταγωνίστριά του ήταν η κυπριακής καταγωγής Ελληνο-αγγλίδα Μαρία Βασιλείου , η οποία δεν ήταν καν ηθοποιός όταν την επέλεξε ο Δαμιανός για να γίνει η Ευδοκία της ταινίας του. Εμφανίστηκε στο “Θίασο” του Αγγελόπουλου κι έκανε κι άλλες δυο ταινίες μέχρι το 1974 που έφυγε για πάντα για το Λονδίνο (“Παιδιά των Λουλουδιών” και “Ερωτισμός και Πάθος” του Όμηρου Ευστρατιάδη).
Όποιος έχει δει την ταινία “Ευδοκία” δεν μπορεί παρά να θυμάται το υπέροχο ζεϊμπέκικο το χορεύει ο λοχίας Μπάσκος στα πρώτα λεπτά της ταινίας, στο μαγαζί που συναντά για πρώτη φορά την Ευδοκία. Εκείνη του χτυπά παλαμάκια, προκαλώντας την οργή ενός διεφθαρμένου πρώην χωροφύλακα που είναι ο νταβατζής της.
Τελειώνοντας με τη μουσική του ζεϊμπέκικου, ο Λοΐζος το έδωσε στον Λευτέρη Παπαδόπουλο για να του γράψει στίχους. Ο Παπαδόπουλος όμως αρνήθηκε και του είπε «αυτό το πράγμα δεν παίρνει λόγια, δεν υπάρχουν στίχοι να το υποστηρίξουν».
Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, αναδείχθηκε ως το πιο διάσημο ίσως ζεϊμπέκικο στην Ελλάδα. Ανάμεσα σε εκείνους που το χόρευαν ήταν και ο Έλληνας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου.
