Πώς ήταν ο κόσμος πριν εκατομμύρια χρόνια; Σε αυτό το ερώτημα προσπαθούν να απαντήσουν οι επιστήμονες σκιαγραφώντας τη ζωή πολύ πριν την πρώτη ανθρώπινη παρουσία.

Ερευνητική ομάδα στον Καναδά επιχειρεί να ρίξει φως σε μία λιγότερο γνωστή εποχή της προϊστορίας, χάρη σε απολίθωμα δέντρου ηλικίας 350 εκατομμυρίων ετών.

Το απολίθωμα που οδηγεί τους ειδικούς να υποθέσουν ότι το σχήμα του δέντρου ήταν ιδιαίτερο, τόσο που να μοιάζει με ανάποδο βουρτσάκι τουαλέτας, τοποθετείται στα τέλη της Παλαιοζωικής εποχής σε ένα χρονικό διάστημα που λέγεται «χάσμα του Ρόμερ» από τον παλαιοντολόγο Άλφρεντ Ρόμερ.

Δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία για τη ζωή στο διάστημα μεταξύ 345 και 360 εκατομμυρίων ετών πριν. Στη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Current Biology προκύπτει ότι κατά τη διάρκεια εκείνων των 15 εκατ. ετών είχαν αναπτυχθεί πολλά δέντρα και φυτά, τα οποία δεν άντεξαν στο χρόνο, όπως το ασυνήθιστο δέντρο του απολιθώματος.

«Πρόκειται για ένα εντελώς νέο και διαφορετικό είδος φυτού», υποστηρίζει η βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας Πατρίσια Γκένσελ εξηγώντας ότι συνήθως οι επιστήμονες ερευνούν μόνο τμήματα φυτών ή κορμών δέντρων από εκείνη τη μυστηριώδη εποχή, καθώς δεν υπάρχουν πολλά ακέραια φυτά «που μπορούμε να αποτυπώσουμε. Αυτό όμως, μπορούμε».

Το είδος Sanfordiacaulis densifolia εντοπίστηκε σε λατομείο στην Κοιλάδα Γουότερς στο Παγκόσμιο Γεωπάρκο Στοουνχάμερ στον Καναδά που έχει αναγνωριστεί ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Στο σημείο πριν εκατομμύρια χρόνια, η περιοχή φιλοξενούσε ένα τροπικό οικοσύστημα με μία βαθιά λίμνη. Οι σεισμικές δονήσεις και οι κατολισθήσεις άλλαξαν το τοπίο και η βλάστηση παρασύρθηκε, με αποτέλεσμα να διατηρηθεί θαμμένη στον πυθμένα της.

Απολιθωμένα τμήματα δέντρων είχαν βρεθεί και στο παρελθόν στην περιοχή, αν και κανένα δείγμα δεν είχε εντοπιστεί σε τόσο καλή κατάσταση όσο αυτό.

Ο κορμός, τα κλαδιά και τα εν μέρει διατηρημένα φύλλα του απολιθώματος βρέθηκαν παγιδευμένα σε τρισδιάστατη μορφή σε πέτρωμα, συμπληρώνοντας το αρχείο απολιθωμάτων με μόλις πέντε ή έξι παλαιοζωικά δέντρα με άθικτα φύλλα και κλαδιά.

Εξαιτίας της εύθραυστης φύσης τους, είναι πολύ σπάνιο να βρεθούν σε καλή κατάσταση. Ακόμα σπανιότερο και από σκελετό δεινοσαύρου.

Οι επιστήμονες προσδιόρισαν την ηλικία του μέσω των σπορίων του, και δημιούργησαν ψηφιακές απεικονίσεις της διάστασης και σύνθεσης του δέντρου.

Ο κορμός του είχε διάμετρο 5,5 μέτρα, ύψος σχεδόν τρία μέτρα, με σύσταση που έμοιαζε με τη φτέρη, αντί για τον ξυλώδη φλοιό των δέντρων, 2,5 μέτρα υπολογίζεται το μήκος των κλαδιών του που ήταν συγκεντρωμένα στην κορυφή του δέντρου με περισσότερα από 250 μακρόστενα φύλλα.

Η ιδιαίτερη αυτή μορφή επέτρεπε στο δέντρο να δέχεται μεγάλη ποσότητα ηλιακού φωτός, ενώ ενδέχεται να έμπλεκε τα κλαδιά του με εκείνα άλλων δέντρων ώστε να παραμείνει όρθιο.

Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι η περίοδος εκείνη ήταν πολύ πιο πολύπλοκη από τις αρχικές εκτιμήσεις υποδηλώνοντας μία εποχή με σημαντικές και ποικίλες μεταβατικές φάσεις ανάπτυξης.

Διαβάστε ακόμη: