Η ελληνική οικονομία εκπέμπει πλέον ηχηρά σήματα επιστροφής στην κανονικότητα – και μάλιστα σε ένα επίπεδο που την φέρνει πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Οι ρυθμοί ανάπτυξης σχεδόν διπλάσιοι του μέσου όρου της ΕΕ, η ταχεία απομείωση του δημοσίου χρέους και η σταθεροποίηση των δημοσιονομικών τροφοδοτούν το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών και αναβαθμίζουν τον ρόλο της χώρας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Το νέο σκηνικό αποτυπώθηκε ενδεικτικά, την περασμένη εβδομάδα, σε τρία αλληλένδετα πεδία:

  • στο Λονδίνο, με το αυξημένο ενδιαφέρον της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας για τις ελληνικές τράπεζες στο συνέδριο Morgan Stanley – ΕΧΑΕ,
  • στις Βρυξέλλες, με την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Κυριάκου Πιερρακάκη για την προεδρία του Eurogroup,
  • και στο Λουξεμβούργο, με το νέο πράσινο φως του ESM για πρόωρη αποπληρωμή μνημονιακού χρέους ύψους 5,29 δισ. ευρώ.

Όλα μαζί συνθέτουν ένα τριπλό μήνυμα εμπιστοσύνης για την ελληνική οικονομία.

Τα σήματα από το Λονδίνο: οι τράπεζες ξαναγίνονται “στόχος” μακροπρόθεσμων funds

Στο επενδυτικό συνέδριο στο Λονδίνο, το ενδιαφέρον για τις ελληνικές τράπεζες δεν προήλθε αυτή τη φορά από βραχυπρόθεσμα, «ευκαιριακά» κεφάλαια, αλλά από μεγάλα, μακροπρόθεσμα επενδυτικά funds – ακριβώς αυτά που πριν λίγα χρόνια δεν άγγιζαν Ελλάδα.

Στο event της Morgan Stanley και της ΕΧΑΕ πραγματοποιήθηκαν δεκάδες ραντεβού με Διοικήσεις και εκπροσώπους των συστημικών τραπεζών. Στην κορυφή της ατζέντας βρέθηκαν:

  • οι προβλέψεις για κερδοφορία και κεφαλαιακή επάρκεια,
  • η ποιότητα των χαρτοφυλακίων μετά την εκκαθάριση των NPEs,
  • και η συνολική προοπτική της ελληνικής οικονομίας 2025–2026.

Κύκλοι που συμμετείχαν στις επαφές στάθηκαν ιδιαίτερα στον καθοριστικό ρόλο της εξαγοράς της ΕΧΑΕ από το Euronext, που τοποθετεί το ελληνικό χρηματιστήριο σε ένα πιο θεσμικό, ευρωπαϊκά “κουμπωμένο” πλαίσιο, καθιστώντας το πιο προσιτό για τα μεγάλα διεθνή χαρτοφυλάκια.

Με απλά λόγια, η συζήτηση για τις τράπεζες δεν γίνεται πια με όρους διαχείρισης κρίσης, αλλά με όρους αναπτυξιακής προοπτικής.

Ευρωπαϊκή αναβάθμιση: η υποψηφιότητα Πιερρακάκη και το “σήμα” του Eurogroup

Για πρώτη φορά, Έλληνας υπουργός Οικονομικών διεκδικεί την προεδρία του Eurogroup. Την αρνητική παράδοση «έσπασε» ο Κυριάκος Πιερρακάκης, ο οποίος είναι ένας από τους δύο υποψηφίους – μαζί με τον Βέλγο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Προϋπολογισμού, Βίνσεντ βαν Πέτεγκεμ.

Η υποψηφιότητα Πιερρακάκη έτυχε ιδιαίτερα θετικής υποδοχής από τον ευρωπαϊκό και βρετανικό Τύπο, που εστίασε σε:

  • προφίλ μεταρρυθμιστή,
  • έμφαση στην ψηφιοποίηση και τον εκσυγχρονισμό του Δημοσίου,
  • άνοιγμα προς την καινοτομία και τις επενδύσεις.

Κοινός παρονομαστής των αναλύσεων στα διεθνή ΜΜΕ είναι ότι η συγκεκριμένη υποψηφιότητα δεν είναι “προσωπικό στοίχημα”, αλλά επιστέγασμα της ανοδικής πορείας της ελληνικής οικονομίας:

  • δημοσιονομική ισορροπία,
  • σταθερά πρωτογενή πλεονάσματα,
  • ταχεία αποκλιμάκωση του χρέους.

Η εκλογή του νέου προέδρου του Eurogroup στις 11 Δεκεμβρίου θα αποτελέσει έτσι όχι μόνο θεσμική εξέλιξη, αλλά και βαρόμετρο για το πώς βλέπει η Ευρώπη την Ελλάδα στο νέο ρόλο της.

Η αποπληρωμή του χρέους: από το ΔΝΤ στον ESM και το GFL

Το τρίτο, εξίσου σημαντικό σήμα που ενισχύει την εικόνα της ελληνικής οικονομίας 2025 προήλθε από το Λουξεμβούργο. Ο ESM έδωσε το πράσινο φως για νέα πρόωρη εξόφληση μνημονιακού χρέους, ύψους 5,29 δισ. ευρώ, που αφορά το δάνειο GFL του πρώτου προγράμματος στήριξης (Μάιος 2010).

Το GFL αποτελούνταν από διμερή δάνεια 52,9 δισ. ευρώ που χορήγησαν 14 χώρες της ευρωζώνης. Από αυτά, 31,6 δισ. ευρώ παραμένουν ακόμη σε εκκρεμότητα – ποσό που μειώνεται σταθερά με τις πρόωρες πληρωμές. Σημειώνεται ότι η Ελλάδα έχει ήδη εξοφλήσει από το 2022 τα δάνεια προς το ΔΝΤ.

Σύμφωνα με τον Πολυετή Δημοσιονομικό Προγραμματισμό, η πορεία του δημοσίου χρέους είναι ξεκάθαρα πτωτική:

  • 145,9% του ΑΕΠ το 2025, από 154,2% το 2024,
  • 138,2% το 2026,
  • 131,7% το 2027,
  • 124,6% το 2028,
  • 119% το 2029.

Πρόκειται για ταχύτερη αποκλιμάκωση σε σχέση με πολλές άλλες χώρες της ευρωζώνης, η οποία στηρίζεται σε:

  • ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης,
  • υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα,
  • συνεχείς πρόωρες αποπληρωμές ακριβότερου χρέους.

Με αυτή τη στρατηγική, η ελληνική οικονομία όχι μόνο μειώνει τον όγκο του χρέους, αλλά και βελτιώνει τη σύνθεση και το κόστος εξυπηρέτησης, στέλνοντας καθαρό μήνυμα στις αγορές ότι η χώρα δεν πρόκειται να επιστρέψει στις παλιές παθογένειες.

Το διακύβευμα της επόμενης μέρας

Η συγκυρία για την ελληνική οικονομία 2025 είναι ευνοϊκή:

  • ισχυρή ανάπτυξη,
  • θετικά σήματα από αγορές, θεσμούς και επενδυτές,
  • αναβαθμισμένη θέση στο ευρωπαϊκό πολιτικό παιχνίδι.

Την ίδια στιγμή, η διεθνής αβεβαιότητα, τα υψηλά επιτόκια, οι γεωπολιτικές εντάσεις και η ανάγκη για σταθερή μεταρρυθμιστική συνέχεια υπενθυμίζουν ότι αυτή η πορεία δεν είναι δεδομένη.

Το ερώτημα για τα επόμενα χρόνια είναι αν η Ελλάδα θα καταφέρει:

  • να μετατρέψει την οικονομική ανάκαμψη σε μόνιμη διαρθρωτική αναβάθμιση,
  • να αξιοποιήσει την επενδυτική εμπιστοσύνη για παραγωγικές επενδύσεις,
  • να εδραιώσει οριστικά την εικόνα μιας χώρας που ανήκει στον “πυρήνα” της Ευρωζώνης – όχι μόνο στα χαρτιά, αλλά και στην πράξη.

Διαβάστε ακόμη: