Η δεύτερη σεζόν του «Squid Game» έχει λάβει ανάμεικτες κριτικές, με τους κριτικούς να το χαρακτηρίζουν από «συγκλονιστικό» έως «απογοήτευση».

Ο Guardian ανέφερε ότι μετά από ένα αρκετά αργό ξεκίνημα, η επιστροφή της σειράς μετατρέπεται τελικά σε «τηλεόραση που θα σας κάνει να νιώσετε πράγματι άβολα αιμοδιψείς».  Ενώ οι Times την περιέγραψαν ως μια «πολυεπίπεδη και διαφοροποιημένη ιστορία εκδίκησης και λύτρωσης».

Η πιο δημοφιλής πρωτότυπη σειρά του Netflix επέστρεψε στις οθόνες στις 26 Δεκεμβρίου με τον πρωταγωνιστή Seong Gi-hun (Lee Jung-jae) – γνωστός και ως Player 456 – να επιστρέφει τρία χρόνια μετά τη νίκη του στη θανατηφόρα σειρά παιδικών παιχνιδιών.

Διχάζει ο 2ος κύκλος του Squid Game στο Netflix: Τι λένε οι κριτικές - «Θα σας κάνει να νιώσετε άβολα αιμοδιψείς»

*Αυτό το άρθρο περιέχει spoilers*

Η πρώτη σεζόν του νοτιοκορεατικού δράματος ακολούθησε μια ομάδα 456 ανθρώπων, απελπισμένων και χρεωμένων, που αγωνίζονταν μέχρι θανάτου για ένα τεράστιο χρηματικό έπαθλο. Αυτή τη φορά, ο προηγούμενος νικητής συναντά εκατοντάδες νέους ανταγωνιστές, τους οποίους προσπαθεί να οδηγήσει στην ασφάλεια.

Τα νέα επεισόδια βρίσκουν τον πρωταγωνιστή «αποφασισμένο να εκδικηθεί τους πάμπλουτους και ισχυρούς που σχεδίασαν το θανατηφόρο θέαμα», σύμφωνα με τη Rebecca Nicholson του Guardian, η οποία βαθμολόγησε με τρία αστέρια.

Αλλά τα πρώτα επεισόδια «μοιάζουν με τακτική καθυστέρησης», πρόσθεσε, «και αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για το Squid Game, όλα είναι μάλλον συνηθισμένα».

«Όταν μπαίνουμε στα πραγματικά παιχνίδια, το επιτυχημένο δράμα βρίσκει τα πατήματά του», σημείωσε. «Αλλά περνάει πάρα πολλά επεισόδια σερνόμενο εξαιρετικά οδυνηρά».

Ο τρίτος κύκλος, ο οποίος ανακοινώθηκε ότι θα κυκλοφορήσει το 2025, «πρέπει να τα πάει καλύτερα», κατέληξε.

«Παρ’ όλες τις ανομοιομορφίες της, ιδιαίτερα καθώς προθερμαίνεται για την κατάλληλη δράση, υπάρχει μια μεγάλη ανατροπή που πραγματικά λειτουργεί, αν και το αν είναι αρκετά διακριτή από όσα συμβαίνουν στην πρώτη σειρά είναι ασαφές», έγραψε η Νίκολσον.

«Και εκεί που νομίζεις ότι ξέρεις πού πηγαίνει, απομακρύνεται από την πορεία της, ανεβάζει τους τόνους και βρίσκει τα πατήματά της. Κρίμα όμως που χρειάζεται τόσο πολύ χρόνο για να φτάσει εκεί».

Διαβάστε ακόμη