Ο Δάκης, ο οποίος ασχολείται με το ελληνικό τραγούδι από τη δεκαετία του 1960, έδωσε μια συνέντευξη και μεταξύ άλλων, έκανε μια αποκάλυψη που αφορά σε μια θαυμάστριά του και τη μουσική του. Σε συνέντευξή του στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1, στην ερώτηση για τα περίεργα πράγματα που του έχουν συμβεί στην καριέρα και τις εμφανίσεις του, είπε ότι «υπήρχε θαυμάστρια που όταν με άκουγε να τραγουδάω, πάθαινε κάτι, πάθαινε (ενν: οργασμούς) απανωτούς. Με οποιοδήποτε τραγούδι, όχι με κάποιο συγκεκριμένο».

«Καμαρώνω για αυτό που είμαι»

«Είμαι 57 χρόνια στο τραγούδι, μισό αιώνα και 7 χρόνια κρατάω μικρόφωνο. Χωρίς αυτό δεν ζω», ανέφερε αρχικά στο «Πρωινό» ο Δάκης, αποκαλύπτοντας και την ηλικία του, «είμαι 77 και καμαρώνω για αυτό που είμαι». Επίσης, αναφέρθηκε στη «μάχη» του με τον καρκίνο, τονίζοντας ότι «δεν φοβήθηκα, μου είχαν δώσει 6 μήνες ζωής, έχουν περάσει 3 χρόνια».

Βέβαια, μιλώντας ξανά για την καριέρα του, δήλωσε πικραμένος για τα αρνητικά σχόλια που ακούστηκαν για το τραγούδι του «Τσάι με Λεμόνι στο Μπαλκόνι», επειδή ήταν «ελαφρύ», απαντώντας στους επικριτές του πως «είναι σαν να κρίνεις τον μεγάλο Χατζηδάκι από το Νιάου, βρε Γατούλα».

Δάκης… από Βρασίδας

«Έκανα τραγούδι, αλλά μου είπαν ότι δεν θα βγει από δισκογραφική εταιρεία, επειδή δεν έχω social media και followers, ούτε Instagram ούτε Twitter», είπε ο Δάκης, ενώ αναφορικά με το όνομα του αποκάλυψε «το όνομα μου είναι Βρασίδας Χαραλαμπίδης. Όταν πήγα στον Μίνω Μάτσα, τον παλιό, για να βγάλω δίσκο, μου είπε το εξής: Αν τραγουδούσες ρεμπέτικο, θα ήταν εντάξει, αλλά τώρα, άσε το Δάκης. Και έτσι έμεινε».

Λίγα λόγια για τη ζωή του

Γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1943 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το 1963 ήρθε στην Ελλάδα και σχεδόν ένα χρόνο μετά ξεκίνησε να τραγουδά σε χώρους διασκέδασης και θεαμάτων και παράλληλα ηχογράφησε το 1964 τον πρώτο του δίσκο στα αγγλικά με τίτλο «Deep in the heart of Athens» και ακολούθησαν δίσκοι που γνώρισαν αμέσως μεγάλη επιτυχία στα Γαλλικά, Ιταλικά και Αγγλικά. Ενδεικτικά οι επιτυχίες του εκείνης της περιόδου ήταν: Monsieur Cannibal, Tu Veux ou tu veux pas, Mourir ou vivre, Gaston.

Μιλά άπταιστα έξι γλώσσες (ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά και αραβικά), γεγονός που του δίνει την άνεση να ερμηνεύει διεθνές ρεπερτόριο. Το 1968 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο στα ελληνικά με τίτλο «Γεια σου σε Ευχαριστώ» με τον συνθέτη Κώστα Ξενάκη και αμέσως μετά ακολουθεί η πρώτη του συνεργασία με τον Μίμη Πλέσσα και τις διαχρονικές επιτυχίες «Τόσα Καλοκαίρια» και «Εκείνο το Πρωί στην Κηφισιά» όπου η ανταπόκριση του κοινού τον τοποθέτησε γρήγορα στους πλέον περιζήτητους ερμηνευτές εκείνης της εποχής.