Μέχρι το 1900, το γυναικείο σώμα ήταν “κορνιζαρισμένο”, φετιχοποιημένο, “εγκλωβισμένο” μέσα σε κορσέδες, ένα “έκθεμα” για το ανδρικό βλέμμα. Μια δυναμική γυναίκα έρχεται να αλλάξει ριζικά την ιστορία της μόδας. Χάρη σε εκείνη, το “άκαμπτο” κορμί, παραχωρεί τη θέση σε ένα σώμα που είναι πια “υγιές, ευφυές και προοδευτικό”. Δε θα μπορούσε να είναι άλλη από τη θρυλική Κοκό Σανέλ.
Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Η γυναικεία φιγούρα απαλλάσσεται από τα φτερά, τις δαντέλες και τους φιόγκους της Belle Epoque. Γίνεται τώρα πια πιο φυσική και λειτουργική. Η πειθαρχία παύει να επιβάλλεται με τις μπαλένες και το ανελέητο σφίξιμο των κορδονιών. Οι γυναίκες αρχίζουν να προσέχουν την εμφάνισή τους με την υγιεινή διατροφή, την άσκηση, την επαφή με τη φύση. Γύρω στο 1925, αρχίζει να ολοκληρώνεται αυτή η αλλαγή με την καθοριστική συμβολή τη Κοκό. Και ποιά γυναίκα δεν έχει φορέσει κάτι από Σανέλ ή κάτι που εμπνεύστηκε η σπουδαία σχεδιάστρια και παραλλάχτηκε στο χρόνο;
Η Σανέλ εισάγει στο γυναικείο ντύσιμο ένα νέο λεξιλόγιο.
Ριχτές ζακέτες, πλεχτά υφάσματα, βραδινά φορέματα χωρίς μανίκια, τα blazer, τα γυναικεία παντελόνια,τα παντελόνια καμπάνα, τα strapless φορέματα, οι πλισέ φούστες, τα jersey ταγιέρ, τα πουλόβερ με γυριστό λαιμό, το περίφημο “μικρό μαύρο φόρεμα”, τα ντραπέ τουρμπάνια,τα μικρά καπέλα, οι καμπαρντίνες, οι γόβες χωρίς φτέρνα (δίχρωμες- μπεζ με μαύρη μύτη), η ζώνη και η καπιτονέ τσάντα με αλυσίδα, τα κοσμήματα με τη φόρμα της καμέλιας (το αγαπημένο της λουλούδι), οι γυναικείες πιτζάμες, το unisex στυλ, το gypsy loοk… Και όλα αυτά γίνονται ενθουσιωδώς δεκτά…
