Σήμερα Σάββατο 13 Νοεμβρίου θα τελεστεί η κηδεία του Χρήστου Κυριαζή. Από νωρίς το πρωί συγγενείς, φίλοι και συνεργάτες του εκλιπόντος τραγουδιστή καταφθάνουν στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών με λουλούδια στα χέρια προκειμένου να πουν το «τελευταίο αντίο».

Ο Χρήστος Κυριαζής άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Τετάρτης σε ηλικία 68 ετών, μετά από μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.

Η είδηση του θανάτου του σκόρπισε θλίψη στους οικείους του αλλά και σε ολόκληρο τον καλλιτεχνικό χώρο. Η οικογένειά του έκανε μία παράκληση σε όσους συγκεντρωθούν για να του πουν το τελευταίο αντίο σήμερα, μέσω του λογαριασμού του καλλιτέχνη στο Facebook. Συγκεκριμένα, ζήτησαν αντί στεφάνων, να γίνουν δωρεές στο ίδρυμα Make-A-Wish για να εκπληρωθούν οι ευχές παιδιών, που παλεύουν με απειλητικές ασθένειες.

Ποιος ήταν ο Χρήστος Κυριαζής

Ο Χρήστος Κυριαζής γεννήθηκε το 1953 στον Πειραιά και μεγάλωσε στα Καμίνια. Ο πατέρας του εργαζόταν ως επιπλοποιός και λόγω της οικογενειακής παράδοσης και ο ίδιος έμαθε την τέχνη. Όμως ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του για τη μουσική.

Κατά την διάρκεια της ζωής του το όνομά του συνδέθηκε και με την κατασκευή επίπλων. Σε ηλικία 12 ετών πήρε μία χειροποίητη κιθάρα κι άρχισε να προσπαθεί μέσα από αυτήν, να μάθει τις νότες.

Πέντε χρόνια αργότερα, έπαιζε με ένα μικρό rock συγκρότημα σε καφετέριες και ζαχαροπλαστεία της εποχής. Υπήρξε δημιουργός και μέλος του Συγκροτήματος «Πρόκες» (1972) και προηγουμένως, των Συγκροτημάτων «Mirabilis Zalapa» και «What a pity».

Στη συνέχεια, ο Χρήστος Κυριαζής έφυγε για σπουδές στην Ιταλία. Όταν επέστρεψε, στράφηκε προς τη λαϊκή μουσική.

Ο ίδιος μιλώντας για την καριέρα του, έχει πει:

«Πάντα δίπλα μου ήταν η κιθάρα. Και έγραφα. Και από τότε πάντα λέω μόνο τα δικά μου. Είχα δώσει και στη Minos πολλά τραγούδια μου. Στους Χαράλαμπο Γαργανουράκη, Κούτρα, Θέμη Ανδρεάδη, σε πολλούς. Λίγο μετά στον Μαργαρίτη. Να σου πω για τον Βλάση Μπονάτσο πως μας ανακάλυψε πολύ νωρίτερα: στο κλαμπ Hobby, Πλατεία Αμερικής, υπόγειο, βαράγαμε σαν τρελοί, είχε έρθει και με παρατηρούσε πώς έλεγα τους στίχους. Μου λέει μετά: Έρχεσαι μαζί μου; Έχω ένα συγκρότημα, τους Πελόμα Μποκιού».

Ο δίσκος που φέρει τον τίτλο της μεγάλης επιτυχίας του «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» (1992) έγινε «πλατινένιος», ξεπερνώντας τις 125.000 αντίτυπα! Ακολούθησαν οι δίσκοι: «Επιτυχίες» (1994), «Η αγάπη είναι μία» (1994, «χρυσός» δίσκος των 30.000 αντιτύπων), «Χαμένος Νικητής» (1995), «Άλλο τι θέλω, άλλο τι μπορώ» (1997).

Τραγούδια του Χρήστου Κυριαζή έχουν ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, οι Θέλξη («Χωρίς εσένα μάτια μου»), Θέμης Ανδρεάδης («Ο γάμος»), Βασίλης Παπακωνσταντίνου («Βράδυ Σαββάτου»), Χρήστος Πάζης («Εχω κλάψει»), Γιώργος Γιασεμής («Επιμένω»), Γιώργος Μαργαρίτης («Το μπρικάκι»), Χρήστος Εμμανουήλ («Τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια»).