Κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται με ένα χάρισμα… Να δημιουργούν εκπληκτικές μελωδίες που αγγίζουν το “θείο”…
Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Ήταν τέλη της δεκαετίας του 1940. Τότε, ο συγγραφέας Στρατής Μυριβήλης γράφει για ένα μικρό πιανίστα: «Ανάμεσα στις ευχάριστες εκπλήξεις που με περίμεναν στον Βόλο, ήταν και ένα παιδάκι έξι ή εξήμισυ χρονών που ανακάλυψα προικισμένο με το θείο δώρο του ταλέντου. Ο μικρός αυτός με τις ποδίτσες της πρώτης δημοτικού και με τα γκρίζα γελαστά ματάκια του, είναι από τώρα ένας αυτοδίδακτος μικροσκοπικός συνθέτης. Μου έπαιξε στο πιάνο δύο συνθέσεις του που με κατέπληξαν. Τη μια την έλεγε «Οι καμπάνες» και την άλλη «Ο χορός». Πρέπει να δει κανείς τα μικροσκοπικά δαχτυλάκια του να αγωνίζονται να πιάσουν τις θαυμάσιες συγχορδίες που κανείς δεν του δίδαξε, πρέπει να ακούσει τους χρωματισμούς και τα χαριτωμένα ευρήματά του, για να καταλάβει το νόημα του Ευαγγελιστού που είπε: Πνεύμα ο Θεός και όπου θέλει πνει».
Αυτό το χαρισματικό παιδάκι, δεν ήταν άλλο από τον Βαγγέλη Παπαθανασίου… Το 1964, στα 21 του χρόνια γίνεται μέλος των Forminx και το 1967 μαζί με τον Ντέμη Ρούσο, τον Λουκά Σιδερά και τον Αργύρη Κουλούρη δημιουργεί τους Aphrodite’s Child με τους οποίους γίνεται διεθνώς γνωστός. Αργότερα συνεχίζει με σόλο καριέρα διαλέγοντας το όνομα Vangelis, καθώς ήταν ευκολότερο να το προφέρουν οι ξένοι.
Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου είναι ο άνθρωπος με την καθοριστική επιρροή στην ανάπτυξη διαφορετικών μουσικών ειδών, ο πρωτεργάτης του ηλεκτρονικού ήχου.
