Το μοντέλο που υιοθέτησαν συνολικά τέσσερεις κυβερνήσεις από το 2009 και μετά έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει ψηφιακή τηλεόραση μόνο στις πολύ μεγάλες πόλεις της χώρας, αυτές που ενδιαφέρουν εμπορικά και διαφημιστικά τους πελάτες και μετόχους της Digea.

Το κράτος, αντί να ρυθμίσει το ψηφιακό τοπίο με σαφείς κανόνες για την ΕΡΤ και την Digea, ακολουθεί τις «οδηγίες» των παρόχων δικτύου, σύμφωνα με τις αποφασισμένες επενδύσεις τους! Τα γεγονότα είναι σαφή. Για να καλυφθεί πλήρως το γεωγραφικό ανάγλυφο της χώρας με τηλεοπτικό σήμα απαιτούνταν –όπως με το αναλογικό σήμα– περίπου 1.000 πομποί και αναμεταδότες σε όλη τη χώρα. Η άλλη πρόταση για ψηφιακή μετάδοση σήματος μέσω δορυφόρου σε μικρούς αναμεταδότες –περί τους 800– σε όλη τη χώρα, σε κοινά πάρκα κεραιών ΕΡΤ – Digea, δεν εξετάστηκε ποτέ σοβαρά από καμιά κυβέρνηση. Αντί αυτού καθορίστηκαν μόλις 169 κέντρα εκπομπής στη χώρα, που καλύπτουν κατά μέσο όρο το 65% της γεωγραφίας της χώρας και το 95% του πληθυσμού.

Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα υιοθετήθηκε το επιδοματικό μοντέλο χορήγησης 150 ευρώ ανά νοικοκυριό για να τοποθετήσει δορυφορικό πιάτο συνδρομητικής πλατφόρμας και να έχει πρόσβαση στην τηλεόραση μέσω Διαδικτύου ή να τοποθετήσει η Digea μικρούς αναμεταδότες. Όπως είναι λογικό, η ιδιωτική εταιρεία έκρινε πως δεν τη συμφέρει να τοποθετήσει αναμεταδότη αν δεν υπάρχουν 400 νοικοκυριά που θα λάβουν την επιδότηση των 150 ευρώ.

Παράλληλα, τη στιγμή που σε όλες τις χώρες της Ευρώπης έχει προχωρήσει η εκπομπή σε DVB-T2 και η μετάδοση σε 4Κ, στην Ελλάδα αποτελεί άθλο η εκπομπή υψηλής ευκρίνειας και αυτό μόνο για τους μεγάλους πανελλαδικούς σταθμούς!

Επτά χρόνια ψηφιακής παλινωδίας

Στις 30 Σεπτεμβρίου 2020 η τηλεόραση ολοκληρώνει την αποχώρησή της από το φάσμα συχνοτήτων των 700 ΜHz (συχνότητες 50-59 στα UHF), που δόθηκε στις εταιρίες τηλεπικοινωνιών για την ανάπτυξη του 5G. Η λεγόμενη «2η Ψηφιακή Μετάβαση» μετά τη Στερεά Ελλάδα κατεβαίνει στην Αττική, τον Αύγουστο, με τη μετακίνηση των τηλεοπτικών σημάτων από τους δύο παρόχους δικτύου, την ΕΡΤ και την Digea.

Επτά χρόνια μετά την παράδοση του συνόλου των τηλεοπτικών συχνοτήτων στην Digea και μετά την 2η Ψηφιακή Μετάβαση δεκάδες περιοχές της χώρας, από τη Θράκη, την Κεντρική Μακεδονία, την Ήπειρο, τα νησιά του Αιγαίου μέχρι και την Κρήτη, συνεχίζουν να μην έχουν ψηφιακό τηλεοπτικό σήμα. Δεκάδες είναι οι επιστολές διαμαρτυρίας στους δήμους και το αρμόδιο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, δεκάδες και οι ερωτήσεις βουλευτών στη Βουλή.

Στη Θεσσαλονίκη η ΕΡΤ δεν έχει σήμα, στις Κυκλάδες παρεμβάλλεται το σήμα υψηλής ευκρίνειας των μεγάλων καναλιών της Digea από τα Δωδεκάνησα (!), μόλις πρόσφατα ο Δήμος Τριφυλίας αντέδρασε δυναμικά γιατί δεν υπάρχει τηλεοπτικό σήμα ιδιωτικών καναλιών και εκατοντάδες χωριά στα σύνορα της χώρας συνεχίζουν να μη βλέπουν τηλεόραση.

Τα περιφερειακά κανάλια, που πληρώνουν υψηλά ενοίκια στην Digea, διαμαρτύρονται για την άθλια ψηφιακή εικόνα τους, επειδή το σήμα μεταδίδεται σε τυπική ευκρίνεια και με χαμηλό ρυθμό.