Το τελευταίο διάστημα έχουν δημοσιευτεί έρευνες τόσο στον εγχώριο όσο και στον διεθνή Τύπο που αναφέρονται στη νέα «μάστιγα» της εποχής, τη ραγδαία αύξηση των ζητούμενων τιμών μίσθωσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στο σύνολο των χωρών της Ε.Ε.

Ήδη από το 2018, σύμφωνα με την Eurostat, το κόστος στέγασης για του ενοικιαστές στην Ελλάδα με ενοίκιο σε τιμές αγοράς ήταν το υψηλότερο μεταξύ των κρατών μελών Ε.Ε.-27, όπου το 83,1 % των ενοικιαστών δαπάνησε πάνω από το 40 % του εισοδήματός τους για στέγαση, όταν το μέσο όρο δαπάνης στην Ε.Ε.-27 δεν ξεπερνά το 25,1%.

Σε νέα έρευνα της Eurostat για το 2019, η Ελλάδα κατατάσσεται πρωταθλήτρια ανάμεσα σε 27 χώρες της Ευρώπης όπου το οι ενοικιαστές δαπανούν άνω του 50% του εισοδήματος τους για το κόστος στέγασης (ενοίκιο, λογαριασμοί κοινής ωφελείας, κοινόχρηστα).

Συγκεκριμένα, το 62,1% των ενοικιαστών στη χώρα μας το 2019 σύμφωνα με τον κάτωθι πίνακα, δαπάνησαν άνω του 50% του διαθέσιμου εισοδήματος τους για το κόστος στέγασης, όταν δεύτερη στο πίνακα η Ρουμανία με το αντίστοιχο ποσοστό να αγγίζει 29,4% και η Ισπανία στο 26,2%, δηλαδή στο σχεδόν ήμισυ απ’ ό,τι η Ελλάδα.

Το αντίστοιχο ποσοστό σε Πορτογαλία, Γερμανία και Γαλλία, ήταν 14,5%, 10% και 8,6%. Αντιλαμβανόμαστε ότι το 62,1% που καταγράφεται στη χώρα μας μόνο «εξωφρενικό» μπορεί να χαρακτηριστεί και παράλληλα μη βιώσιμο για οποιονδήποτε εργαζόμενο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα άνωθεν ποσοστά αφορούν το έτος 2019, αν συμπεριλάβουμε και τις αυξήσεις των ζητούμενων ενοικίων που καταγράφηκαν το 2020 και το 2021, κατανοούμε ότι το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο και σε πολλές περιπτώσεις οι ενοικιαστές δαπανούν ακόμη και έναν ολόκληρο μισθό για στέγαση αν πρόκειται για οικογενειακή κατοικία 85τ.μ.-110τ.μ.

Μερίδιο του πληθυσμού με επιβάρυνση κόστους στέγασης άνω του 50 % του διαθέσιμου εισοδήματος