«Η υγεία και η ευημερία του ανθρώπου συνδέονται στενά με την κατάσταση του περιβάλλοντος» αναφέρει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος. Αν αυτό ισχύει, τότε έχουμε τεράστιο πρόβλημα στην Ελλάδα και όχι μόνο.

Όταν μέσα σε ένα 24ωρο οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής καλούνται να επιχειρήσουν σε πάνω από 100 πυρκαγιές σε όλη την επικράτεια, είναι εύκολα αντιληπτό πως το πρόβλημα δεν είναι απλά μεγάλο, αλλά ξεφεύγει πλέον από τα χέρια μας. Στην Αττική, στην Εύβοια, στην Ηλεία πολλοί θα ξυπνήσουν σε ένα περιβάλλον γεμάτο αποκαΐδια, ωστόσο όλοι μαζί θα βιώσουμε τις συνέπειες απώλειας του πρασίνου.

Παραλάβαμε πράσινο και θα παραδώσουμε στάχτη. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, μας αρέσει, δεν μας αρέσει. Δυστυχώς, οι φονικές πυρκαγιές στην Ηλεία το 2007 και στο Μάτι το 2018 δεν μας δίδαξαν τίποτα. Κράτος ανέτοιμο, με ελλιπή επιχειρησιακή ετοιμότητα και προετοιμασία. Ένα κράτος που βασίζεται στην αυτοθυσία του έμψυχου δυναμικού του Πυροσβεστικού Σώματος. Η αυτοθυσία, όμως, ποτέ δεν επαρκεί για να αποσοβήσει την καταστροφή.

Το ζητούμενο δεν είναι η αντιπολιτευτική ρητορική σε οποιαδήποτε κυβέρνηση. Το περιβάλλον δεν ανήκει άλλωστε στην κυβέρνηση, στον πρωθυπουργό και στο υπουργικό συμβούλιο, αλλά σε όλους μας. Όμως τον ουσιαστικό περιβαλλοντικό κίνδυνο ελάχιστοι τον αντιλαμβάνονται.

Ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Γιώργος Αμυράς, δήλωσε πριν λίγους μήνες στο Φόρουμ των Δελφών, αναφερόμενος στις αναδασώσεις: «Ξεχάστε τα πεύκα. Η αναδάσωση θα γίνεται με φυτά που είναι και τείχος στις πυρκαγιές, αλλά επιπλέον θα είναι και ποικιλίες που υπήρχαν στην κάθε περιοχή». Αργά θυμηθήκαμε την γρήγορη και φθηνή –αρχικά– επένδυση στα πεύκα και πολύ ακριβά και περιβαλλοντικά πληρώσαμε τις επιλογές των κρατικών φορέων και των δήμων. Μακάρι να υλοποιηθούν όσα εξήγγειλε ο υφυπουργός, αλλά μέχρι στιγμής η χώρα πληρώνει πανάκριβα τις προχειρότητες των προηγούμενων ετών.

Πόσα καμένα δάση και οικίες μπορεί να αντέξει το ελληνικό κράτος για να αντιληφθεί πως μια δασική έκταση μπορεί να καταστραφεί μέσα σε λίγες ώρες, ενώ θα χρειαστεί περί τα 12-15 χρόνια για να επανέλθει στην προτέρα κατάσταση;

Πολλές εξαγγελίες, πολλές υποσχέσεις και πολλά σχέδια εκπονήθηκαν –τουλάχιστον στα χαρτιά– τα προηγούμενα χρόνια αλλά το έργο ήταν μηδενικό. Το μέλλον μας, μέχρι τώρα, προβλέπεται καμένο – εφιαλτικό όσο δεν αλλάζουμε, εκτός αν δικαιώσουμε την Πέτρα Κέλι (ηγετική φυσιογνωμία του κόμματος των «Πρασίνων» της Γερμανίας), η οποία είχε πει πως «αν υπάρξει μέλλον, θα είναι πράσινο».

Τάσος Παππάς, δημοσιογράφος