Ανοίγει περπατησιά ο Αλέξης Τσίπρας, καθώς μετά το περιβόητο rebranding ετοιμάζεται, εκτός απροόπτου, για ολική επαναφορά στο πολιτικό σκηνικό. Οι διεργασίες και οι ζυμώσεις για δημιουργία νέου πολιτικού φορέα στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς υπό τον Αλέξη Τσίπρα δεν φαίνεται να έχουν σταματήσει ούτε μέσα στο κατακαλόκαιρο.
Ο κ. Τσίπρας, αφού μέσω του Ινστιτούτου του και των πρωτοβουλιών που αυτό ανέπτυξε καλλιέργησε το προφίλ ενός Ευρωπαίου πολιτικού ηγέτη, τώρα πλέον φαίνεται να περνά σε ένα άλλο στάδιο, να διαμορφώνει παράλληλα και ένα άλλο προφίλ, αυτό του λαϊκού ηγέτη που δίνει έμφαση και αναδεικνύει τα μεγάλα προβλήματα της χώρας, προτείνοντας ταυτόχρονα και λύσεις.
Ο ακριβής χρόνος για το πότε θα ξεκινήσει και επίσημα το νέο πολιτικό εγχείρημα του κ. Τσίπρα δεν έχει ακόμα κλειδώσει.
Θα ήταν όμως μεγάλη έκπληξη ακόμα και για τους στενούς του συνεργάτες και τους τακτικούς συνομιλητές του, αν ο πρώην πρωθυπουργός άναβε το πράσινο φως τουλάχιστον πριν από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Για την ώρα τουλάχιστον φαίνεται να έχει μπει στο συρτάρι το σενάριο να περιμένει να γίνουν πρώτα οι εκλογές και αμέσως μετά να κάνει το μεγάλο βήμα. Τουλάχιστον μέχρι αυτές τις ώρες υπάρχουν στις εισηγήσεις που πέφτουν στο τραπέζι δύο σενάρια:
- Να επιταχύνει και να ανακοινώσει τον νέο πολιτικό φορέα στον οποίο θα ηγείται μέσα στο φθινόπωρο.
- Να κάνει το μεγάλο βήμα μέσα στον χειμώνα και ενδεχομένως στις αρχές του νέου χρόνου (2026).
Όπως και να είναι, για την ώρα φαίνεται να υπάρχει σημαντική κοινωνική διαθεσιμότητα λόγω και των πολιτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά και της πολυδιάσπασης και αναποτελεσματικότητας της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς.
Ευκαιρία με ρίσκα
Ο Αλέξης Τσίπρας και οι στενοί συνεργάτες του γνωρίζουν πολύ καλά ότι έχει μία και μόνο ευκαιρία και αυτή πρέπει να την αξιοποιήσει στο έπακρο. Παρά τις εκλογικές ήττες του, έχει διατηρήσει ακόμα ένα μέρος του πολιτικού του κεφαλαίου, το οποίο δεν πρέπει να το σπαταλήσει αγόγγυστα.
Γιαυτό, όπως λένε συνεργάτες του, χρειάζεται να σταθμιστούν καλά όλοι οι παράγοντες, να γίνει σωστός προγραμματισμός και να υπάρξουν παραγωγικές πρωτοβουλίες.
Η απόφαση για ίδρυση νέου κόμματος δεν είναι εύκολη, ούτε βιαστική υπόθεση. Οι προπαρασκευαστικές κινήσεις, οι πυκνές παρεμβάσεις, η συγγραφή και η επικείμενη έκδοση του βιβλίου του, αποτελούν μέρος ενός προσεκτικά δομημένου πλάνου πολιτικής επανεμφάνισης.
Το ζητούμενο δεν είναι απλώς η ίδρυση ενός ακόμη κόμματος της Κεντροαριστεράς, αλλά η δημιουργία ενός σχήματος με εμβέλεια, σαφή πολιτική ταυτότητα και προοπτική εξουσίας.
Σε αυτόν τον προσεχτικό σχεδιασμό έχει προστεθεί και η ομιλία – παρέμβασή του στο συνέδριο του Economist τον Σεπτέμβριο στη Θεσσαλονίκη. Να σημειωθεί πως ο πρώην πρωθυπουργός είχε πρόσκληση να μιλήσει στο συνέδριο του Economist τον περασμένο Ιούνιο, στο Λαγονήσι, δεν μπόρεσε όμως να ανταποκριθεί λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων.
Το «αγκάθι» και το βιβλίο
«Αγκάθι» παραμένει η ίδια η κληρονομιά του Αλέξη Τσίπρα. Το πρώτο εξάμηνο του 2015, η περιβόητη «κωλοτούμπα», τα capital controls και η υπογραφή του τρίτου μνημονίου, έχουν καταγραφεί αρνητικά στη συλλογική συνείδηση της κοινωνίας.
Σε αυτό το επιχείρημα αντιπαρατίθεται το ότι οι πολίτες δεν ψηφίζουν με βάση το παρελθόν αλλά με βάση τις προοπτικές που δίνει μια πολιτική κίνηση για το μέλλον.
Συνεπώς υπάρχει χρόνος έως τις επόμενες εκλογές –που θα γίνουν την άνοιξη του 2027– να μπορέσει ο κ. Τσίπρας να εμπνεύσει την εμπιστοσύνη στον ευρύ χώρο της Κεντροαριστεράς, που δεν μπόρεσε ως τώρα κανένας άλλος πολιτικός αρχηγός.
Επιπροσθέτως συνεργάτες του κ. Τσίπρα αναφέρουν πως η δημοσιοποίηση των πρακτικών του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών το καλοκαίρι του 2015 έδρασε καταλυτικά και απέδειξε πως δεν υπήρξε «κωλοτούμπα», αλλά αντίθετα ο Αλέξης Τσίπρας είχε ένα συγκεκριμένο σχέδιο από την αρχή και προσήλωση στην παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Κωλοτούμπα, λένε οι συνεργάτες του, θα ήταν ο κ. Τσίπρας να μην επιθυμούσε την παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ και μετά το δημοψήφισμα να άλλαζε θέση και να ήταν υπέρ της παραμονής.
Το νέο βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα φιλοδοξεί να αναδείξει τη δική του εκδοχή της επίμαχης περιόδου, με αυτοκριτική διάθεση και στόχο την αποκατάσταση της πολιτικής του αξιοπιστίας.
Παραιτήσεις…
Ένα άλλο αγκάθι είναι η ίδια η φυσιογνωμία του νέου κόμματος. Ο πρώην πρωθυπουργός επιθυμεί να αφήσει πίσω του τα εσωκομματικά βαρίδια του ΣΥΡΙΖΑ και να επανεμφανιστεί με ένα σχήμα ανανεωμένο, χωρίς τις σκιές των παλιών συμμαχιών, αλλά και χωρίς εξαρτήσεις από πρόσωπα που θεωρούνται «τοξικά» ή πολιτικά ξεπερασμένα.
Πάντως, αν και ο κ. Τσίπρας κρατάει επαφές και έχει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με πολλούς βουλευτές και στελέχη και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από τη Νέα Αριστερά ακόμα από το ΠΑΣΟΚ και άλλους μικρότερους σχηματισμούς της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς, θέτει ως προϋπόθεση, για όσους θελήσουν να τον ακολουθήσουν και να ενταχθούν στο νέο κόμμα, ότι θα πρέπει απαραιτήτως να παραιτηθούν από το βουλευτικό τους αξίωμα.
Ο Αλέξης Τσίπρας, θέλοντας μάλιστα να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τον ΣΥΡΙΖΑ, πρώτα θα παραιτηθεί από βουλευτής του και αμέσως μετά θα ανακοινώσει τον νέο φορέα.
Η επιστροφή του κ. Τσίπρα δεν θα κριθεί μόνο από την προσωπική του απήχηση, αλλά και από την ικανότητά του να αρθρώσει ένα πειστικό οικονομικό και πολιτικό αφήγημα.
Η κριτική του προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη για σπατάλη των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και μονομερή ενίσχυση φίλιων συμφερόντων είναι καίρια.
Το διακύβευμα, όμως, είναι η πρόταση για το «μετά»: η ανάπτυξη ενός νέου παραγωγικού μοντέλου, η αναγέννηση της δημόσιας επένδυσης και η διεύρυνση της κοινωνικής συνοχής.
Μανιφέστο για νέο παραγωγικό μοντέλο
Οι συνεργάτες του προτείνουν έναν «πανεθνικό διάλογο» για το νέο παραγωγικό μοντέλο, ως βάση για την πολιτική του επιστροφή.
Σε ό,τι αφορά πάντως το πολιτικό περιεχόμενο που προκρίνει εν είδει ιδεολογικοπολιτικής πλατφόρμας ο πρώην πρωθυπουργός, αξίζει να σημειωθεί η διάκριση που έκανε ανάμεσα στον δημοκρατικό καπιταλισμό –παραπέμποντας στη Σοσιαλδημοκρατία– και στον αυταρχικό, νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, παραπέμποντας στη Δεξιά και στην Ακροδεξιά.
Ο πρώην πρωθυπουργός επιλέγει σαφώς να τοποθετηθεί στο πρώτο σκέλος του διπόλου, ενώ οι αναφορές στον «νέο πατριωτισμό» κάνουν ακόμη πιο εμφανές το μεγαλύτερο άνοιγμα στο κοινό του Κέντρου.
