Σε ένα μακρύ αγώνα για να πείσει τους ευρωπαίους ότι πρέπει να δράσουν άμεσα για τα θέματα της ενέργειας έχει επιδοθεί ο Πρωθυπουργός, όπως φάνηκε και από το κείμενο 6 στοχευμένων προτάσεων που απέστειλε στην Κομισιόν και στην Επιτροπή Ενέργειας της Ε.Ε.

Ήταν ο μόνος ευρωπαίος ηγέτης που ασχολήθηκε σοβαρά με το ακανθώδες ζήτημα, ο μόνος που έκατσε να ψάξει πραγματικά τι θα μπορούσε να ρίξει τις χονδρικές τιμές και πάνω στο κείμενο που απέστειλε οι ευρωπαίοι μελετούν να βρουν ένα πλέγμα μέτρων για να ανακουφίσουν τους ευρωπαίους καταναλωτές ενέργειας.

Προχθές, μάθαμε ότι η Γερμανία ήταν αντίθετη στην έκδοση ευρωομολόγου παρόλο που γνωρίζει ότι και εκείνη βάλλεται από την αύξηση των τιμών ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου.

Και είναι η χώρα με την μεγαλύτερη εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Θα ήταν αστείο αλλά είναι τραγικό που ακόμα και τώρα, η Γερμανία είναι ο ανασταλτικός παράγοντας για μία ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα των ακριβών λογαριασμών σε όλη την Ευρώπη.

Και θα είναι ακόμα περισσότερο εγκληματικό, εάν οι Ευρωπαίοι δεν αποφασίσουν άμεσα και χωρίς περιστροφές δημοσιονομική χαλάρωση και το 2023. Άλλωστε, ένα είναι σίγουρο.

Η ενεργειακή κρίση θα συνεχιστεί όλο το 2022. Η απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο θα είναι επίπονη διαδικασία.

Παράλληλα, ωστόσο, το επιτελείο του Πρωθυπουργού θα πρέπει να λάβει υπόψη του ότι σε αυτές τις τιμές που έχει φτάσει το ηλεκτρικό ρεύμα και το αέριο επηρεάζει όλους. Και τους έχοντες και τους μη έχοντες.

Γι’ αυτό δεν θα πρέπει να αποτελεί ταμπού η μείωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε κάποια προϊόντα.

Με άλλα λόγια, δεν μπορεί τώρα το οικονομικό επιτελείο να λέει ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε μέτρα που να ανακουφίζουν τους πιο οικονομικά ασθενείς.

Όλοι, πλέον, πονάμε από την ακρίβεια και τις τιμές της βενζίνης, πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Μία τέτοια κίνηση, άλλωστε θα έκλεινε τα στόματα σε όλη την αντιπολίτευση και δεν θα άφηνε περιθώρια στους Τσίπρα-Ανδρουλάκη να πούνε ότι η κυβέρνηση κάθεται αμέριμνη απέναντι στην ενεργειακή κρίση.

Άλλωστε, αφού το πιθανότερο είναι να έχουμε παράταση στην δημοσιονομική ευελιξία ή στην χειρότερη την απαλλαγή των επιδοτήσεων για την ενέργεια από το χρέος της χώρας, η κυβέρνηση έχει τα περιθώρια.

Τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις

Πάντως, όπως φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις που ήρθαν στο φως, η κοινωνία δείχνει να κατανοεί ότι η ενεργειακή κρίση και η ακρίβεια είναι εισαγόμενα φαινόμενα.

Κοινώς, δεν έχει χάψει την επιχειρηματολογία της αντιπολίτευσης ότι η ελληνική κυβέρνηση ευθύνεται με κάποιο τρόπο. Άλλωστε, όποιος δει τι συμβαίνει σε όλες τις χώρες πανευρωπαϊκά, καταλαβαίνει ότι το φαινόμενο είναι σχεδόν παγκόσμιο.

Το ποσοστό αποδοχής της κυβέρνησης παραμένει ακόμα πολύ υψηλό για τις κρίσεις που έχει διαχειριστεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Βέβαια, αυτό δεν μπορεί να είναι σίγουρο εάν συνεχιστεί αυτή η γενικευμένη εικόνα ακρίβειας.

Ο κόσμος θέλει να δει έργα στην ανακούφισή του από το μεγάλο ενεργειακό κόστος και διατηρεί αλάνθαστο κριτήριο ως προς τις κυβερνητική αποτελεσματικότητα.