Κατά τη διάρκεια του αρχαίου Ινδουιστικού φεστιβάλ των χρωμάτων ‘’Holi’’, το οποίο γιορτάζεται σε όλον τον κόσμο και ειδικότερα στο Νεπάλ της Ινδίας, οι άνθρωποι γιορτάζουν κυνηγώντας ο ένας τον άλλον και πετώντας χρώματα. Στην εποχή της αφθονίας και της μαζικής παραγωγής, ξεχνάμε ότι κάποτε στην Ευρώπη, μερικές χρωστικές ουσίες ήταν πολυτιμότερες ακόμη και από τον χρυσό, λόγω της έλλειψής τους. Πολλά από αυτά που γνωρίζουμε για την ιστορική χρήση των χρωστικών ουσιών προέρχονται από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, συγκεκριμένα από τον Edward Forbes, ιστορικό και διευθυντή του Μουσείου Τέχνης Fogg (1909-1944).
Η εκτεταμένη συλλογή των ουσιών που έχει αναπτυχθεί εκεί από τις αρχές του 20ού αιώνα χρησιμοποιείται κυρίως για την επιστημονική ανάλυση χρωστικών ουσιών, γεγονός που αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για την εξάλειψη των απομιμήσεων των ιστορικών έργων ζωγραφικής. Διαθέτει επίσης μερικές από τις σπανιότερες χρωστικές που γνωρίζει ποτέ ο κόσμος.
Σύμφωνα με άρθρο του Independent, ο Narayan Khandekar, διευθυντής του Κέντρου Διατήρησης και Τεχνικών Μελετών του Straus στα Μουσεία Τέχνης του Χάρβαρντ, επισημαίνει κάποια σπάνια και αγαπημένα χρώματα από το φετινό Holi, που αξίζει να γνωρίσουμε.
Ultramarine Blue
Η συνθετική ποικιλία της χρωστικής δημιουργήθηκε με θέρμανση σε φούρνο από ψευδάργυρο κλειστού πυρός, ένα μείγμα από πηλό της Κίνας, ανθρακικό νάτριο, άνθρακα ή ξύλο, θείο, διοξείδιο του πυριτίου και κάρβουνο.
Annatto
Ο Khandekar δήλωσε στο Co.Design: «Ένα μικρό δέντρο, το Bixa orellana, που προέρχεται από την Κεντρική και Νότια Αμερική – παράγει annatto, μια φυσική πορτοκαλί βαφή. Οι σπόροι από το φυτό περιέχονται σε ένα κορμό που περιβάλλεται από έναν λαμπερό κόκκινο πολτό. Επί του παρόντος, το annatto χρησιμοποιείται για το χρώμα του βουτύρου, του τυριού και των καλλυντικών».
Lapis Lazuli (Κυανό)
Η πέτρα εξορύσσεται στο Αφγανιστάν και μεταφέρεται στην Ευρώπη. Επειδή είναι σκληρή, είναι δύσκολο να διαχωριστεί η χρωστική ουσία από τα άλλα συστατικά. Μπορεί να καθαριστεί με ανάμειξη του κεριού και ζύμωμα σε λιωμένο λουτρό.
Cochineal
Ο Khandekar είπε: «Αυτή η κόκκινη βαφή προέρχεται από σκαθάρια και χρησιμοποιείται σε καλλυντικά και τρόφιμα».
Dragon’s Blood (Το αίμα του Δράκου)
Το Αίμα του Δράκου προήλθε από έναν Ινδικό Ινδικό θάμνο, το Pterocarpus draco, ο σβώλος του οποίου αποξηράθηκε σε καστανόχρωμη ρητίνη ελαστικού. Έγινε γνωστός ως Αίμα του Δράκου, επειδή ο Πλίνιος, ο Ρωμαίος συγγραφέας, δήλωσε ότι έγινε από το μικτό αίμα ενός δράκοντα και ενός ελέφαντα, έπειτα από μάχη των δύο.
Emerald Green (Σμαραγδί Πράσινο)
Αυτή η βαφή κατασκευάστηκε από ακετορσενίτη χαλκού. Αναπτύχθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα σε μια προσπάθεια βελτίωσης του πράσινου του Scheele. Η χρωστική ουσία εξήχθη από ένα βρασμένο διάλυμα λευκού αρσενικού, νερού, οξικού οξέος και ξιδιού και αλέστηκε σε λιναρόσπορο.
Mummy Brown
Ο Khandekar δήλωσε : «Οι άνθρωποι θα συλλέγουν μούμιες από την Αίγυπτο και στη συνέχεια θα εκχυλίσουν το καφέ υλικό ρητίνης που ήταν πάνω στα περιβλήματα γύρω από τα σώματα και θα το μετατρέψουν σε χρωστική ουσία. Είναι ένα πολύ περίεργο είδος χρωστικής, έχω να πω, αλλά ήταν πολύ δημοφιλές τον 18ο και 19ο αιώνα».
Brazilwood
Η χρωστική ουσία brazilwood προέρχεται από το δέντρο Caesalpinia. Tο όνομα της Βραζιλίας μπαίνει πρώτο για να δηλώσει τη χώρα. Όταν η καστανή σκόνη του brazilwood είναι υγρή, γίνεται πιο κόκκινη και όταν βυθίζεται σε διάλυμα λυωδιού, το χρώμα του υγρού είναι βαθύ κόκκινο. Το ξύλο στην αρχική μορφή του χρησιμοποιήθηκε επίσης για βιολιά, τόξα και έπιπλα.
