Οι αναταράξεις κατά τη διάρκεια μιας πτήσης μπορεί να είναι μια άβολη εμπειρία για πολλούς, που κυμαίνονται από ήπιες έως πιο σοβαρές περιπτώσεις με προβλήματα στην άτρακτο και τραυματισμούς επιβατών.
Με εκατομμύρια ανθρώπους να πετούν για τις καλοκαιρινές τους διακοπές, μια πρόσφατη μελέτη από ερευνητές στην Βρετανία αποκάλυψε κάποια σημαντικά πράγματα. Σύμφωνα με την ανάλυση, η οποία δημοσιεύθηκε στο Geophysical Research Letters τον Ιούνιο, οι αναταράξεις έγιναν όλο και πιο διαδεδομένες σε ορισμένα μέρη του κόσμου μεταξύ 1979 και 2020.
Σε σχέση με τη διάτμηση του ανέμου, οι αναταράξεις στον καθαρό αέρα αποτελούν μια συγκεκριμένη πρόκληση για τους πιλότους, επειδή είναι δύσκολο να εντοπιστούν εκ των προτέρων και μπορεί να εμφανιστούν χωρίς προειδοποίηση. Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός, για παράδειγμα, λέει ότι αυτές οι αναταράξεις «συχνά – αν και όχι απαραίτητα πάντα – συμβαίνουν απουσία νέφους, καθιστώντας δύσκολη την οπτική ανίχνευση».
Σε μια ανακοίνωση που συνόδευε την έκθεση, το Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ παρουσίασε μερικά από τα βασικά ευρήματα των ερευνητών. «Σε ένα τυπικό σημείο πάνω από τον Βόρειο Ατλαντικό – μια από τις πιο πολυσύχναστες διαδρομές πτήσεων στον κόσμο – η συνολική ετήσια διάρκεια έντονων αναταράξεων αυξήθηκε κατά 55% από 17,7 ώρες το 1979 σε 27,4 ώρες το 2020», ανέφερε.
Επιπλέον, οι μέτριες αναταράξεις σημείωσαν άνοδο από τις 70,0 στις 96,1 ώρες, ενώ οι ελαφριές αναταράξεις έφτασαν τις 546,8 ώρες, από 466,5. Το πανεπιστήμιο συνέχισε δηλώνοντας ότι ο θερμότερος αέρας από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα «αυξάνει την διάτμηση του ανέμου ενισχύοντας τις αναταράξεις του καθαρού αέρα στον Βόρειο Ατλαντικό και παγκοσμίως». Οι συντάκτες της έρευνας λένε ότι «αντιπροσωπεύει την καλύτερη απόδειξη μέχρι τώρα ότι οι αναταράξεις έχουν αυξηθεί τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, σύμφωνα με τις αναμενόμενες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής».