Από τον Λόρδο Βύρωνα και τον Γκαίτε ως τον Μαρσέλ Προυστ, από τον Τζέιμς Τζόις και τη Γερτρούδη Στάιν ως τον Καζανόβα, που σύμφωνα με τον θρύλο εδώ έβρισκε τις αιώνιες αγαπημένες του το «Καφέ Φλοριάν» στη Βενετία, απέναντι ακριβώς από τη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, αποτελούσε σημείο συνάντησης κορυφαίων προσωπικοτήτων.
Εμβληματικό καφέ
Μαζί με το Καφέ Γκρέκο στη Ρώμη, που εγκαινιάστηκε το 1760, και το Καφέ Κουάντρι, που βρίσκεται κι αυτό στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία και ιδρύθηκε γύρω στο 1775 -πενήντα πέντε χρόνια μετά από την ίδρυση του Καφέ Φλοριάν– το εν λόγω κατάστημα είναι πολλά περισσότερα από ένα ζαχαροπλαστείο.
Είναι η ψυχή της πόλης κι ένα αναπόσπαστο κομμάτι τις νεότερης Ευρωπαϊκής Ιστορίας, γι’ αυτό και η είδηση ότι κινδυνεύει να κλείσει λόγω του κορωνοϊού που έχει πλήξει τον τουρισμό έχει αναστατώσει την παγκόσμια κοινότητα.
«Κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να διατηρήσουμε την επιχείρηση ζωντανή», λέει ο Marco Paolini, διευθύνων σύμβουλος του καφέ. «Εργαζόμαστε για να παραμείνουμε ανοιχτοί για όσο περισσότερο μπορούμε».
Γραμματόσημο
Πρόσφατα πάντως, το Ιταλικό Ταχυδρομείο δημιούργησε ένα γραμματόσημο για να τιμήσει το καφέ, παρά τα τρέχοντα προβλήματά του. Το γραμματόσημο σχεδιάστηκε και χαράχθηκε από την Ιταλίδα καλλιτέχνη Rita Fantini και απεικονίζει την πρόσοψη του καφέ με το παλάτι στο βάθος. Εκτυπώθηκαν μόνο 400.000 αντίγραφα.
Το Καφέ Φλοριάν ιδρύθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1720 -τότε ονομαζόταν το «Καφέ στη Θριαμβική Βενετία» (Caffè alla Venezia Trionfante).
Την ονομασία «Καφέ Φλοριάν» την πήρε από τον πρώτο ιδιοκτήτη του, τον Φλοριάνο Φραντσεσκόνι. Σπεσιαλιτέ του μέχρι σήμερα είναι ο καφές σε κάθε εκδοχή, καθώς επίσης και τα βενετσιάνικα γλυκά του, όπως το τιραμισού, τα biscotti και η torta alla ricotta.
Ιστορικό σημείο
Σέρβιρε όμως και τα καλύτερα λικέρ και κρασιά από την Ανατολή, την Κύπρο και την Ελλάδα και υπήρξε ένας ιστορικός τόπος, αφού εδώ συνέβη η άνοδος και η πτώση της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας. Εδώ διοργανώθηκαν οι μυστικές συνωμοσίες εκείνων που ήθελαν να ανατρέψουν τη γαλλική εξουσία και αργότερα την αυστριακή, ενώ κατά τη διάρκεια των ταραχών του 1848 λειτουργούσε ως νοσοκομείο, περιθάλποντας τους τραυματίες.
Στη δεξίωση των εγκαινίων παραβρέθηκαν διασημότητες της Βενετίας, όπως ο Αντόνιο Σέλβα o αρχιτέκτονας της περίφημης όπερας «Λα Φενίτσε», που είναι το αρχαιότερο θέατρο της πόλης (1792).
H εσωτερική διακόσμησή του χρονολογείται από το 19ο αιώνα. Το 1848, όταν τερματίστηκε η μακρόχρονη Αυστριακή κατοχή της Βενετίας, ο ιδιοκτήτης του ανέθεσε στον καλλιτέχνη Λουντοβίκο Καντορίν να αναμορφώσει το καφέ του, ακολουθώντας την τάση της εποχής, που ήταν ο γαλλικός ρυθμός Πομπαντούρ. Δέκα χρόνια αργότερα, στις 24 Ιουλίου 1858, το Καφέ Φλοριάν επαναλειτούργησε με πολυτελείς αίθουσες΄.
Αλληγορικούς πίνακες στους τοίχους, μεγάλους χρυσοποίκιλτους καθρέπτες, κόκκινους βελούδινους καναπέδες, μαρμάρινα τραπέζια και σερβίτσια Μουράνο. Έξι από τις αίθουσες αυτές έχουν θέα στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου.
Μεγάλες προσωπικότητες
Πολλοί λογοτέχνες που ήπιαν το τσάι τους στα σαλόνια του, κατέγραψαν την εμπειρία τους στα έργα τους, όπως ο Ρόντερικ Χάντσον ή ο Χένρι Τζέιμς που δίνει μια συγκλονιστική περιγραφή του στη νουβέλα του «Τα χαρτιά του Άσπερν».
Ο Ιταλός θεατρικός συγγραφέας Κάρλο Γκολντόνι ήταν τακτικός θαμώνας, όπως και ο διάσημος νεοκλασικός γλύπτης Αντόνιο Κανόβα. Ο Σταντάλ εδώ πληροφορήθηκε την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλό. Ο Ριχάρδος Βάγκνερ συνήθιζε να κάθεται στον επάνω όροφο, ακούγοντας τη μουσική του να παίζεται στο ισόγειο του καφέ.
Τιμές που αξίζουν
Μπορεί ένας καπουτσίνο να κοστίζει 15 ευρώ, το πρωινό του Καζανόβα 45 ευρώ και το brunch, 60 ευρώ, συν έξτρα χρέωση για τη μουσική, όμως αυτό δεν αποθαρρύνει τους επισκέπτες που θέλουν να κάνουν εδώ μια στάση για να απολαύσουν όχι τόσο έναν καφέ, όσο ένα κομμάτι της Ιστορίας.
