Τον άγριο ξυλοδαρμό που υπέστη από δύο νεαρούς αρνητές μάσκας περιέγραψε ο σταθμάρχης του μετρό που, όπως λέει, «εκείνη τη στιγμή νόμιζα από τα χτυπήματα ότι θα μείνω παράλυτος!».
Λίγες ώρες μετά το συμβάν ο άντρας μίλησε στον ΑΝΤ1.
«Φοβήθηκα μήπως έχουν μαχαίρι»
«Επιβιβάστηκα στην Ανθούπολη. Στον Άγιο Αντώνιο επιβιβάστηκαν δύο νεαροί χωρίς μάσκα. Κάθισαν στα καθίσματα και έβαλαν και τα πόδια πάνω στα καθίσματα. Λέω στον ένα «βρε παλικάρι, έτσι κάθεσαι στο σπίτι σου και χωρίς μάσκα και βάζεις τα πόδια σου στο κάθισμα;». Γυρνάει τότε και μου απαντάει: «εγώ έτσι κάθομαι στο σπίτι μου». Του είπα κι εγώ «ωραίο σπίτι». Σηκώθηκε ο μεγαλύτερος και μου ειπε: «Τι είπες στον αδελφό μου». Σηκώθηκαν και οι δύο όρθιοι, σηκώθηκα κι εγώ γιατί φοβήθηκα. Επειδή είχε ένα τσαντάκι φοβήθηκα μήπως είχε κάποιο μαχαίρι, κάτι άλλο . Δεν κατέβηκα σε άλλο σταθμό, είπα θα κατεβώ στην Ομόνοια γιατί εκεί έχει πάντα κόσμο», τονίζει ο σταθμάρχης.
«Κατέβηκα στην Oμόνοια και την ώρα που ήταν να φύγει το τρένο βγήκαν και αυτοί, κράταγαν δύο κουτάκια αναψυκτικά. Πρώτα μου πέταξε ο ένας το ένα, ο άλλος το δεύτερο και την ώρα που πήγα να αποφύγω το δεύτερο, ο ένας ήρθε από πίσω, μου τράβηξε μια μπουνιά στο κεφάλι και στο σαγόνι, με ρίξανε κάτω και στη συνέχεια με βάραγαν και με κλώτσαγαν» είπε στον ΑΝΤ1, φανερά φορτισμένος, ο σταθμάρχης.
«Έβριζαν, κλωτσούσαν κι εγώ τους φώναζα φτάνει!»
«Θυμάμαι ότι φώναζα «φτάνει» και στη συνέχεια νόμιζα ότι θα μείνω ανάπηρος. Έφαγα κάτι κλωτσιές μέσα στη μέση και σα να μου κοπήκανε τα πόδια. Απ’ ότι έμαθα αργότερα και ο αστυνομικός βάρδια που ήταν εκεί το παιδί κατέβηκε αλλά επειδή είναι μεγάλος σταθμός, η Ομόνοια, κι έχει πολλές εξόδους δεν τους πρόλαβε» λέει με τρεμάμενη φωνή και προσθέτει:
«Έβριζαν. Εγώ εκείνη τη στιγμή προτεραιότητα είχα να προστατευτώ όσο μπορούσα και να δω που θα τελειώσει. Όπως ήμουν πεσμένος μου χτυπάγανε το κεφάλι από τη δεξιά πλευρά, το σαγόνι, τη μύτη και μου έριξαν κλωτσιά στην πλάτη».
«Μου έκαναν εξετάσεις: δύο κατάγματα στη μύτη, ένα κάταγμα στην κάτω γνάθο δεξιά και τρεις ραγισμένους σπονδύλους και μώλωπες και όλα τα υπόλοιπα στο πρόσωπο. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να μιλήσω. Μιλάω κάπως ψευδά κι έχω συνέχεια νοσοκομεία» τονίζει ο εργαζόμενος του Μετρό.
Εξηγεί δε ότι δεν δήλωσε στους δράστες ότι ήταν υπάλληλος του Μετρό επειδή έχει προηγηθεί ένα συμβάν με συναδέλφους του, ελεγκτές. «Δεν τους το δήλωσα, απλώς τους έκανα αυτή την παρατήρηση. Δεν περίμενα ότι θα εξελιχθεί έτσι».
«Τους μίλησα όπως θα μιλούσα στην κόρη μου»
«Πρέπει να ήταν 18 με 20 χρονών. Η κόρη μου είναι 23 χρονών, άρα ήταν μικρότερα από τα παιδιά μου. Τους μίλησα όπως θα μιλούσα στην κόρη μου «γιατί βάζεις τα πόδια σου στο κάθισμα και γιατί δεν φοράς μάσκα» και νομίζω ότι οποιοσδήποτε πολίτης έχει μια στοιχειώδη παιδεία πρέπει να ενδιαφέρεται για τον συμπολίτη του» εξηγεί ο 53χρονος.
«Δεν φορούσαν, ούτε κρατούσαν καν μάσκες. Άλλοι σηκώνουν τη μάσκα και σε κοροϊδεύουν, αυτοί ήταν αγρίμια, δεν μπορώ να το καταλάβω…» είπε και διερωτήθηκε: «Γιατί τέτοιο μένος; Θες να κάνεις αυτό που θες; Δώσε μου μια μπουνιά, ένα χαστούκι και φύγε. Η συνεχόμενη ροή με μπουνιές και κλωτσιές είναι σαν να θες να σκοτώσεις κάποιον, δεν θες μόνο να τον τραυματίσεις».
