Rigoletto… Μια από τις διασημότερες όπερες του Τζουζέπε Βέρντι, το πρώτο -ίσως- αριστούργημα της ώριμης περιόδου.
Aπό τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή
Χωρίζεται σε τρεις πράξεις και βασίζεται σε ιταλικό λιμπρέτο του Φραντσέσκο Μαρία Πιάβε και το θεατρικό έργο του Βίκτωρος Ουγκώ, “Ο βασιλιάς διασκεδάζει”. Η πρώτη φορά που παρουστιάστηκε, η παγκόσμια πρεμιέρα του, ήταν στις 11 Μαρτίου του 1851 στο θέατρο “Λα Φενίτσε” της Βενετίας, με εξαιρετική επιτυχία.
Για την πρεμιέρα ο Βέρντι επιλέγει τον Φελίτσε Βαρέζι στο ρόλο του Ριγκολέττο, τον νεαρό τενόρο Ραφαέλε Μιράτε στον ρόλο του δούκα και την Τερεζίνα Μπραμπίλλα στον ρόλο της Τζίλντας.
Η θριαμβευτική πρεμιέρα και η κυνική άρια του Δούκα της Μάντοβας La donna e mobile ( «Φτερό στον άνεμο, γυναίκας μοιάζει…») τραγουδιόταν την επόμενη μέρα σε όλη τη Βενετία. Για την αποφυγή μεγάλου κινδύνου για αντιγραφές, ο Βέρντι είχε σαν απαίτηση τη μέγιστη μυστικότητα από όλους τους τραγουδιστές και μουσικούς του.
Ως ο πρώτος που θα έπαιζε ποτέ τον ρόλο του Ριγκολέττο, δεν αισθανόταν καθόλου άνετα με την ψεύτικη καμπούρα που θα έπρεπε να φορά, και παρότι ήταν ένας αρκετά έμπειρος λυρικός τραγουδιστής, καταλήφθηκε από πανικό όταν ήρθε η σειρά του να μπει στη σκηνή. Ο Βέρντι που κατάλαβε τη δύσκολη θέση που βρισκόταν ο Φελίτσε, τον έσπρωξε βίαια πάνω στη σκηνή, και τελικά εμφανίστηκε με ένα αδέξιο τρέκλισμα. Είχε όμως το ρόλο ενός γελωτοποιού, το κοινό νόμισε ότι ήταν μέρος του ρόλου και τον καλοδέχτηκε.
Το 1850, η λυρική σκηνή «Λα Φενίτσε» παράγγειλε μία όπερα στον Βέρντι, όταν αυτός ήταν ήδη διάσημος και με ελευθερία να επιλέγει εκείνος τα έργα που προτιμούσε να μελοποιήσει.
