Ήταν 31 Ιανουαρίου του 1996 και η Ελλάδα ξυπνούσε με την είδηση ότι τρία παλικάρια της έχασαν τη ζωή τους στη θαλάσσια περιοχή κοντά στα Ίμια, όταν το ελικόπτερο στο οποίο επέβαιναν συνετρίβη.

Το προηγούμενο βράδυ, τα μεσάνυχτα συγκαλείται σύσκεψη στο γραφείο του πρωθυπουργού και ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, φθάνει καθυστερημένα, επειδή συμμετείχε σε τηλεοπτική εκπομπή. Την ίδια ώρα, στο ΓΕΕΘΑ καταφθάνουν πληροφορίες ότι Τούρκοι κομάντος αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια. Ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού είχε απογειωθεί από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» για να διαπιστώσει την παρουσία των Τούρκων στη Μικρή Ιμια.

Οι πιλότοι ανέφεραν ότι είδαν 10 Τούρκους στη βραχονησίδα και μετέπειτα πήραν εντολή να επιστρέψουν στη βάση. Το ελικόπτερο, που επέβαιναν οι υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος χάνεται από τα ραντάρ.

Ίμια 25 χρόνια μετά: Tο χρονικό της κρίσης

Η μαύρη επέτειος της κορύφωσης της κρίσης των Ιμίων. Σαν σήμερα, 25 χρόνια πριν. Τι άφησε τελικά η κρίση των Ιμίων; Του συμπλέγματος των ελληνικών βραχονησίδων ανατολικά της Καλύμνου και απέναντι από την Αλικαρνασσό; Οι θεωρίες είναι πολλές, ενώ μέχρι και σήμερα καίρια ζητήματα παραμένουν αναπάντητα για πολλούς αναλυτές.ίμια

Είναι σίγουρο ότι η περίοδος αυτή σημαδεύτηκε από τη μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στη σύγχρονη Ελλάδα, ένα σκληρό γεωπολιτικό πόκερ με τους γείτονες, ένα απίστευτο διπλωματικό παρασκήνιο, τρεις Έλληνες αξιωματικούς νεκρούς υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, αλλά και τη δημιουργία της “περίφημης θεωρίας” των Τούρκων περί των “Γκρίζων Ζωνών”.

Ίμια 25 χρόνια μετά: Το χρονικό της κρίσης

Από τότε μέχρι και σήμερα, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις μπαίνουν στον πάγο. Το ψευδές ιδεολόγημα της “ευρωπαϊκής” Τουρκίας που θα σεβαστεί τις διεθνείς συνθήκες και την καλή γειτονία δεν εφαρμόστηκε ποτέ, ενώ παρά τη μείζονα εκείνη κρίση του 1996, το αμυντικό ισοζύγιο της χώρας σε σχέση με την Τουρκία επιδεινώθηκε.

τούρκικη σημαία στην κρίση των ιμίων

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που με τη λήξη του διπλωματικού επεισοδίου έκαναν λόγο για τη δειλία του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη να διαχειριστεί την κρίση.

Ενώ χαραγμένη στις μνήμες των Ελλήνων παραμένει η “υπόσχεση” του τότε υπουργού Εξωτερικών Θεόδωρου Πάγκαλου στις αμερικανικές δυνάμεις ότι “την ελληνική σημαία από τα Ίμια θα την πάρει ο αέρας”… για προφανείς λόγους εκτόνωσης της κρίσης.

Η ιστορική μάχη της σημαίας

Βλέποντας ότι η Αγκυρα εγείρει εδαφικές αξιώσεις στα Ιμια, ο δήμαρχος Καλύμνου Δημήτρης Διακομιχάλης, αποφασίζει να φτάσει στην βραχονησίδα. Στις 25 Ιανουαρίου 1996 συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου Γ. Ριόλα και δύο κατοίκους του νησιού, υψώνει την ελληνική σημαία στην Μικρή Ιμια και μία ημέρα μετά στην άλλη βραχονησίδα.

Τότε, τα τουρκικά ΜΜΕ μεταδίδουν εικόνες με την ελληνική σημαία στα Ιμια, προκαλώντας σάλο στη γείτονα χώρα. Στις 27 Ιανουαρίου, στη Μικρή Ιμια, φτάνουν με ελικόπτερο δύο δημοσιογράφοι της Hurriyet από το γραφείο της Σμύρνης, και υποστέλλουν την ελληνική σημαία, υψώνοντας μια τουρκική. Την επιχείρηση καταγράφουν σε κάμερα και την προβάλουν σε δίκτυο.

Η κρίση στα Ιμια κλιμακώθηκε τις επόμενες ημέρες. Στις 28 Ιανουαρίου 1996 το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου» κατέβασε την τουρκική σημαία και ύψωσε την ελληνική παραβαίνοντας την πολιτική εντολή που ήταν μόνο να υποσταλεί η τούρκικη σημαία. Το βράδυ της ίδιας μέρας Ελληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάστηκαν στη Μικρή Ιμια από το περιπολικό «Πυρπολητής» για να διαφυλάξουν τη σημαία κατά τις νυχτερινές ώρες, ενώ το πρωί θα επέστρεφαν στο σκάφος τους. Ωστόσο, ο σχεδιασμός άλλαξε και αποφασίστηκε συνεχής φύλακη της σημαίας, με αποτέλεσμα οι βατραχάνθρωποι να επιστρέψουν.

Το απόγευμα της επόμενης ημέρας, ο νέος πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης στέλνει σαφές μήνυμα στην Τουρκία ότι η Ελλάδα θα απαντήσει δυναμικά σε μια πρόκληση. Σε δηλώσεις προέβη και η Τουρκάλα πρωθυπουργός Τανσού Τσιλέρ, στις 30 Ιανουαρίου, δηλώνοντας στην τουρκική βουλή ότι την επόμενη μέρα η ελληνική σημαία και ο ελληνικός στρατός θα απομακρυνθούν από τα Ίμια.

ελικόπτερο ίμια 1996

Το χρονικό της ελληνοτουρκικής κρίσης

25 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο “Φιγκέν Ακάτ” προσαράζει σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια και εκπέμπει σήμα κινδύνου. Ο πλοίαρχός του αρνείται βοήθεια από το Λιμενικό, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν σε τουρκική περιοχή και ότι οι μόνες αρμόδιες είναι οι αρχές της χώρας του.

26 Δεκεμβρίου 1995: Το Λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει το Υπουργείο Εξωτερικών και αυτό με τη σειρά του το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι αν δεν παρέμβει ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο θα κινδυνεύσει.

27 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι, ανεξαρτήτως του ποιος θα ανελάμβανε τη διάσωση του πλοίου, υπήρχε θέμα γενικότερα με τις βραχονησίδες.

28 Δεκεμβρίου 1995: Δύο ελληνικά ρυμουλκά αποκολλούν το τουρκικό φορτηγό και το οδηγούν στο λιμάνι Κιουλούκ της Τουρκίας.

Το πρωί της ίδιας μέρας ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος συντρίβεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα, στην περιοχή της Λέσβου, ύστερα από εμπλοκή με ελληνικά μαχητικά. Με ελληνική βοήθεια, ο Τούρκος πιλότος διασώζεται.

Τούρκοι Κομάντος

29 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών εκμεταλλεύεται την κατάσταση και επιδίδει ρηματική διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, στην οποία αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια είναι καταχωρισμένες στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπουντρούμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία.

9 Ιανουαρίου 1996: Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απαντά με καθυστέρηση, απορρίπτοντας τη διακοίνωση.

15 Ιανουαρίου 1996: Παραιτείται ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, που νοσηλεύεται στο “Ωνάσειο”.

16 Ιανουαρίου 1996: Το Υπουργείο Εξωτερικών αντιλαμβανόμενο το παιγνίδι των Τούρκων και ζητά αυξημένα μέτρα επαγρύπνησης στην περιοχή των Ιμίων από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

19 Ιανουαρίου 1996: Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ εκλέγει νέο πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Σημίτη.

Υψώνεται η Ελληνική σημαία

26 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δημήτρης Διακομιχάλης, θορυβημένος από το γεγονός της αμφισβήτησης της ελληνικότητας των Ιμίων, υψώνει την ελληνική σημαία στο ένα νησί, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου, τον ιερέα και δύο κατοίκους του νησιού. Θα κατηγορηθεί αργότερα από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ ότι ήταν αυτός που έριξε λάδι στη φωτιά.

27 Ιανουαρίου 1996: Δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας “Χουριέτ” στη Σμύρνη μεταβαίνουν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ίμια. Υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Η όλη επιχείρηση βιντεοσκοπείται και προβάλλεται από το τηλεοπτικό κανάλι της “Χουριέτ”, με τους Τούρκους να πανηγυρίζουν για την ελληνική αποτυχία.

28 Ιανουαρίου 1996: Το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού “Αντωνίου” κατεβάζει την τουρκική σημαία και υψώνει την ελληνική. Το βράδυ Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τα παραπλέοντα εκεί τουρκικά πολεμικά. Η πολιτική εντολή προς τους Έλληνες στρατιωτικούς είναι να αποφευχθεί κάθε κλιμάκωση της ένταση.

Μήνυμα Σημίτη

29 Ιανουαρίου 1996: Ο νέος πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή, στέλνει μήνυμα προς τη Τουρκία, ότι σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά.

Η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ ζητά διαπραγματεύσεις για το καθεστώς των βραχονησίδων του Αιγαίου.

Τουρκικά πολεμικά παραβιάζουν τα ελληνικά χωρικά ύδατα και πλησιάζουν τα Ίμια. Γίνονται διαβήματα από την Ελλάδα σε Ε.Ε. και ΗΠΑ.

30 Ιανουαρίου 1996: Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Του εκφράζει την ελληνική θέση ότι η χώρα μας δεν επιθυμεί την ένταση, αλλά εφόσον προκληθεί θα αντιδράσει δυναμικά.

Η κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη να αποσύρει το άγημα, όχι όμως και την ελληνική σημαία. Στα Ίμια σπεύδουν τα πολεμικά πλοία “Ναυαρίνο” και “Θεμιστοκλής”.

Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι υπάρχουν και άλλα νησιά του Αιγαίου με ασαφές νομικό καθεστώς και δεν αποδέχεται την ελληνική πρόταση (αποχώρηση του αγήματος, όχι και της σημαίας).

τούρκικη φρεγάτα 1996

Το χρονικό των τελευταίων ωρών

Μεσάνυχτα 31ης Ιανουαρίου: Συγκαλείται σύσκεψη στο γραφείο του Πρωθυπουργού. Για την ακρίβεια, εκεί στήνεται το κέντρο διαχείρισης κρίσεων, μακριά από το ΕΘΚΕΠΙΧ και την καρδιά της πληροφόρησης στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Ο υπουργός Εξωτερικών καταφθάνει αργοπορημένος, αφού βρισκόταν προσκεκλημένος σε τηλεοπτικό πάνελ.

Ξημερώματα, ώρα 1.40: Το Κέντρο Επιχειρήσεων στο ΓΕΕΘΑ λαμβάνει την πληροφορία ότι Τούρκοι κομάντος έχουν καταλάβει την μικρή Ίμια. Ακολουθούν εφιαλτικές συσκέψεις κι επικοινωνίες με τους κυβερνήτες των πλοίων. Το φυλάκιο της Καλόλιμνου δεν επιβεβαιώνει,

Ώρα 4.30 τα ξημερώματα: Το οργανικό ελικόπτερο της φρεγάτας Ναυαρίνο δικινητήριο Augusta Bell 21 απονηώνεται για να επιβεβαιώσει την πληροφορία. Βρέχει καταρρακτωδώς, με ισχυρούς ανέμους.

Ώρα 4.50 τα ξημερώματα: Το πλήρωμα από το επικόπτερο μεταδίδει ότι εντόπισε 10 άτομα στην «μικρή» Ίμια. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τους ζητήθηκε να επιστρέψουν για επαναβεβαίωση. Λίγα λεπτά μετά κι ενώ πετούσε ανάμεσα από την νησίδα Πίτα και την Καλόλιμνο χάνεται η επικοινωνία καθώς και το ίχνος τους από τα ραντάρ.

Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού. Λίγη ώρα αργότερα εντοπίζεται η άτρακτος και τα τρία μέλη του πληρώματος.

Τη ζωή τους έχασαν ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός.

Η επίσημη άποψη ήταν ότι το ελικόπτερο «κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου».

Ώρα 6.00 το πρωί: ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, διαμηνύει την βούληση της απομάκρυνσης πλοίων, στρατευμάτων και σημαιών (No ships, no troops, no flags) και την επαναφορά στο status quo ante (πρότερο καθεστώς).

Το μεσημέρι της 31ης Ιανουαρίου πέφτει ο επίλογος της κρίσης, που ακόμη και σήμερα αποτελεί μια μαύρη σελίδα στην σύγχρονη ιστορία της χώρας, με την απομάκρυνση όλων τα στρατιωτικών δυνάμεων

νεκροί στα ίμια 1996 ελικόπτερο σημαία

Η επίσημη άποψη του ελληνικού κράτους ήταν ότι το ελικόπτερο κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου.